|
|
|
28 ΙΟΥΛΙΟΥ
|
Οἱ Ἅγιοι Πρόχορος, Νικάνωρ, Τίμων καί Παρμενᾶς οἱ Ἀπόστολοι καί Διάκονοι
|
|
|
|
Ἡ
Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ στίς πρῶτες ἡμέρες της ἐξαπλωνόταν μέ θαυμαστή ἄνθηση. Ἕνα
ὅμως ἐσωτερικό πρόβλημα ἦλθε νά ταράξει τήν εἰρήνη καί τήν ἑνότητα τῶν πρώτων
πιστῶν. Καθώς ηὔξανε ὁ ἀριθμός τῶν πιστῶν, «ἐγένετο
γογγυσμός τῶν Ἑλληνιστῶν πρός τούς Ἑβραίους». Δηλαδή οἱ Ἰουδαῖοι χριστιανοί
πού ἦταν ἀπό ξένα μέρη καί γι’ αὐτό μιλοῦσαν Ἑλληνικά, ἄρχισαν νά γογγύζουν
ἐναντίων τῶν ντόπιων Ἑβραίων χριστιανῶν, πού μιλοῦσαν τήν ἀραμαϊκή γλῶσσα. Κι
ἄρχισαν τά παράπονα, ὅτι οἱ χῆρες τῶν ἑλληνόφωνων Ἰουδα ...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Ὁ Ἅγιος Βίκτωρ ὁ Ἱερομάρτυρας ὁ Ἐπίσκοπος Ρώμης
|
|
|
|
Ὁ Ἅγιος
Βίκτωρ, Ἐπίσκοπος Ρώμης, ἀρχιεράτευσε ἀπό τό 189 ὥς τό 199 μ.Χ., ἐπί
αὐτοκρατόρων Κομμόδου (180 – 192 μ.Χ.), Περτίνακα (193 μ.Χ.), Δίδιου Ἰουλιανοῦ
(193 μ.Χ.), Πεσκήνιου Νίγηρα (193 – 194 μ.Χ.), Σεπτιμίου Σεβήρου Α’ (193 μ.Χ.),
Δέκιμου Κλαυδίου Ἀλβίνου (193 – 197 μ.Χ.) καί Σεπτιμίου Σεβήρου Β’ τοῦ
Ἀφρικανοῦ (193 – 211 μ.Χ.). Ὁ ἱστορικός Εὐσέβιος ἀναφέρει γιά τήν ἀνάληψη τῆς
ἀρχιερατείας του: «δεκάτῳ γέ μήν τῆς
Κομόδου βασιλείας ἔτει δέκα πρός τρισίν ἔτεσιν τήν ἐπισκοπήν λελειτουργικότ ...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
|
Ὁ Ἅγιος Εὐστάθιος ὁ Μάρτυρας ὁ ἐν Ἀγκύρᾳ
|
|
|
|
Ἦταν
ἄγνωστο ἀπό ποῦ καταγόταν ὁ Ἅγιος Μάρτυς Εὐστάθιος. Ὑπηρετώντας ὡς στρατιώτης
στήν Ἄγκυρα καί ἀφοῦ κατηγορηθηκε ὡς Χριστιανός, συνελήφθη, ὁδηγήθηκε ἐνώπιον
τοῦ ἔπαρχου τῆς πόλεως καί ὁμολόγησε τήν πίστη του στόν Χριστό. Κατόπιν αὐτοῦ
τοῦ τρύπησαν τούς ἀστραγάλους, τόν ἔδεσαν μέ σχοινί, πού τό πέρασαν μέσα ἀπό
τίς τρύπες τῶν πληγῶν καί τόν ἔσυραν στούς δρόμους μέχρι τόν ποταμό Σαγγάριο,
ὅπου τόν τοποθέτησαν μέσα σέ σάκκο καί τόν κατεβύθισαν. Διεσώθηκε ἀπό θεία
Πρόνοια καί ἐξῆλθε σῶος, ἀλλ ...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Ὁ Ἅγιος Ἀκάκιος ὁ Νέος ὁ Μάρτυρας
|
|
|
|
Ὁ Ἅγιος
Μάρτυς Ἀκάκιος καταγόταν ἀπό τήν Ἀπολλωνία καί ἄθλησε κατά τούς χρόνους τοῦ
αὐτοκράτορος Λικινίου (307 – 323 μ.Χ.). Διακρινόταν γιά τήν θερμότητα τῆς
πίστεως καί τήν παρρησία του στό κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου. Συνελήφθη, ὁμολόγησε τόν
Χριστό καί κρεμάσθηκε, καταξεσχίσθηκαν οἱ σάρκες του καί παραδόθηκε στόν
ἄρχοντα Τερέντιο, ὁ ὁποιος τόν ἔριξε μέσα σέ λέβητα, πού ἦταν γεμάτος καυτό
λάδι. Ἀφοῦ ὅμως ἡ Θεία Χάρη τόν διαφύλαξε σῶο καί ἀβλαβῆ, ἀφέθηκε ἐλεύθερος.
Φλεγόμενος ὁ Ἀκάκιος ἀπό θεῖο π ...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
|
Ἡ Ἁγία Δροσίδα ἡ Μάρτυς
|
|
|
|
Ἡ Ἁγία
Μάρτυς Δροσίδα, τελειώθηκε μαρτυρικά, ἀφοῦ κλείσθηκε σέ χρυσή χοάνη.
Δέν
ἔχουμε περισσότερες λεπτομέρειες γιά τόν βίο καί τό μαρτύριο τῆς Ἁγίας Δροσίδος.
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
|
Ὁ Ὅσιος Σαμψών ὁ ἐξ Οὐαλίας
|
|
|
|
Ὁ Ὅσιος
Σαμψών γεννήθηκε στή νότιο Οὐαλλία, περί τό ἔτος 480 μ.Χ., ἐξ εὐγενῶν γονέων,
οἱ ὁποῖοι ἀφιέρωσαν τόν υἱό τους στόν Θεό ἀπό ἡλικίας 5 ἐτῶν, καί τόν παράδωσαν
σέ ἁγίους Γέροντες μονῶν τῆς περιοχῆς τους, μέ τούς ὁποίους ὁ νεαρός Ἅγιος
μεγάλωσε. Οἱ ἅγιοι αὐτοί μοναχοί διέκριναν ἀμέσως τήν μελλοντική λαμπρή ἐξέλιξη
τοῦ Σαμψών καί ἦσαν αὐτοί πού τόν εἰσήγαγαν διαδοχικά στούς βαθμούς τοῦ
διακόνου καί τοῦ ἱερέως. Ἐν συνεχείᾳ ὁ Ἅγιος ἀποσύρθηκε σέ νησιωτική μονή,
ἐπιθυμῶν αὐστηρότερο ἀσκητικό ...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Μνήμη Ἐγκαινίων τοῦ ναοῦ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐν τοῖς Διακονίσσοις
|
|
|
|
Τό ναό
τῆς Παναγίας ἀνήγειρε, τό ἔτος 598 μ.Χ., ὁ Πατριάρχης Κυριακός.
Δέν
ἔχουμε περισσότερες λεπτομέρειες γιά τό γεγονός.
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Ἡ Ὁσία Εἰρήνη ἐκ Καππαδοκίας κειμένη ἐν τῇ μονῇ Χρυσοβαλάντου
|
|
|
|
Ἡ Ὁσία
Εἰρήνη καταγόταν ἀπό τήν Καππαδοκία καί ἤκμασε στά χρόνια τῆς αὐτοκράτειρας
Θεοδώρας (530 – 856 μ.Χ.). Πατέρας της ἦταν ὁ πατρίκιος Φιλάρετος ὁ Καππαδόκης,
ἀπό τήν Καισάρεια τῆς Καππαδοκίας, εὐνοούμενος τοῦ αὐτοκράτορος Θεοφίλου καί
ἔμπιστος τῆς συζύγου του Θεοδώρας. Ἦταν ὁ στρατιωτικός διοικητής τοῦ
ἐξαιρετικῆς σημασίας θέματος τῆς Καππαδοκίας. Μητέρα της ἦταν ἡ πατρικία Ζωή,
γυναίκα σεβαστή σέ ὅλη τήν Καισάρεια γιά τόν ἐνάρετο βίο της. Τό ἀνδρόγυνο εἶχε
ἀποκτήσει δύο κόρες, τήν Καλλι ...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Ὁ Ὅσιος Παῦλος ὁ Ξηροποταμηνός
|
|
|
|
Ὁ Ὅσιος
Παῦλος ὁ Ξηροποταμηνός γεννήθηκε στήν Κωνσταντινούπολη, τό 915 μ.Χ. καί
καταγόταν ἀπό τήν εὐγενική οἰκογένεια Ραγκαβέ, μέλος τῆς ὁποίας ὁ Μιχαήλ Α’
διετέλεσε αὐτοκράτορας (811 – 813 μ.Χ.), προτοῦ δέ ἀσπασθεῖ τό μοναχικό σχῆμα
ὀνομαζόταν Προκόπιος. Διακρινόταν γιά τήν μεγάλη του μόρφωση, τήν βαθιά
θεολογική κατάρτιση καί τίς πολιτικές ἱκανότητες. Γιά τόν λόγο αὐτό ὁ Λεων Ε’ ὁ Ἀρμένιος,
φοβούμενος ὅτι ὁ Προκόπιος θά διεκδικοῦσε τήν ἐξουσία, εἶχε διατάξει τόν
εὐνουχισμό του καί τόν ...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
|
Ὁ Ὅσιος Ἀρκάδιος ὁ Ἔγκλειστος
|
|
|
|
Ὁ Ὅσιος
Ἀρκάδιος ἔζησε τόν 14ο αἰῶνα μ.Χ. καί ἀσκήτεψε στήν μονή τῆς Ἁγίας
Τριάδος κοντά στό Ντορογκομπούζσκ τῆς Ρωσίας.
Δέν
ἔχουμε περισσότερες λεπτομέρειες γιά τόν βίο τοῦ Ὁσίου Ἀρκαδίου.
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
|
Ὁ Ὅσιος Μακάριος τῆς Κρασνογκόρα ὁ ἐκ Ρωσίας
|
|
|
|
Ὁ Ὅσιος
Μακάριος ἔζησε στήν Ρωσία καί ἀσκήτεψε στήν μονή Κρασνογκόρα, κοντά στό
Ἀρχαγγέλσκ, τήν ὁποία καί ἵδρυσε. Εὐλαβεῖτο ἰδιαίτερα τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο καί
γι’ αὐτό μετέφερε στό μοναστήρι ἀντίγραφο τῆς Παναγίας τοῦ Βλαδιμίρ.
Κοιμήθηκε
μέ εἰρήνη, τό ἔτος 1636.
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Ὁ Ἅγιος Πιτιρίμ ὁ Θαυματουργός ὁ Ἐπίσκοπος Ταμπώφ
|
|
|
|
Ὁ Ἅγιος
Πιτιρίμ ἦταν ὁ δεύτερος Ἐπίσκοπος τῆς ἕδρας τοῦ Ταμπώφ, τήν ὁποία ἵδρυσε ὁ
Πατριάρχης Μόσχας Ἰωακείμ (1674 – 1690). Ὁ Ἅγιος γεννήθηκε στήν Βίαζμα τοῦ
Σμολένσκ καί ἔτυχε ἱκανῆς παιδείας. Ἦταν καλλίφωνος ψάλτης καί ταλαντοῦχος
ἁγιογράφος. Ἀσπάσθηκε τόν μοναχικό βίο στή μονή Τιμίου Προδρόμου στήν πατρίδα
του, σέ ἡλικία 21 ἐτῶν. Τό 1677, ἀναδείχθηκε ἡγούμενος στήν μετάνοιά του καί,
τό 1685, χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος Ταμπώφ ἀπό τόν Πατριάρχη Μόσχας Ἰωακείμ
(διαδέχθηκε τόν Ἐπίσκοπο Λεόντιο, ὁ ...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Ὁ Ἅγιος Χριστόδουλος ὁ Νεομάρτυρας ὁ ἐκ Κασσάνδρας ὁ ἐν Θεσσαλονίκῃ μαρτυρήσας
|
|
|
|
Ὁ Ἅγιος
Νεομάρτυρας Χριστόδουλος καταγόταν ἀπό ἕνα χωριό τῆς Κασσάνδρας, ὀνομαζόμενο
Βάλτα. Ἔτσι, ἁπλά, χωρίς χρονολογικά στοιχεῖα καί δίχως πληροφορίες γιά τούς
γονεῖς του, ἄν εἶχε ἀδέλφια ἤ ἄν ἔμαθε γράμματα, ἀρχίζει ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ
Ἁγιορείτης τήν διήγησή του γιά τόν Νεομάρτυρα Χριστόδουλο, πού μαρτύρησε στήν
Θεσσαλονίκη στίς 28 Ἰουλίου του 1777.
Ἀπό τήν
τρέχουσα καί σήμερα παράδοση στήν Κασσανδρεία, τήν γενέτειρα τοῦ Νεομάρτυρος,
μᾶς εἶναι γνωστό ὅτι τό ἐπίθετο τοῦ Χριστόδουλου ἦταν Σ ...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
|
Ὁ Ὅσιος Δανιήλ τοῦ Περεγιασλάβλ
|
|
|
|
Ἡ μνήμη
τοῦ Ὁσίου Δανιήλ, τιμᾶται τήν 7η Ἀπριλίου ὅπου καί ὁ βίος του:
Ὁ Ὅσιος
Δανιήλ, κατά κόσμον Δημήτριος, γεννήθηκε μεταξύ τῶν ἐτῶν 1459 – 1460 στό
Περεγιασλάβλ – Ζελέσκϊυ τῆς Ρωσίας ἀπό εὐσεβεῖς καί φιλόθεους γονεῖς, τόν
Κωνσταντίνο καί τὴν Θεοδοσία, ἡ ὁποία ἀργότερα ἔγινε μοναχή μὲ τὸ ὄνομα Θέκλα.
Ἀπό μικρή ἡλικία διδάχθηκε τά τῆς μοναχικῆς πολιτείας κοντά στόν ἡγούμενο τῆς
μονῆς Νικίτσκϊυ τοῦ Περεγιασλάβλ, Ἰωνᾶ. Ἔγινε μοναχός στή μονή τοῦ Ὁσίου
Παφνουτίου (Μπορόβσκι) καί τήν πνευματικ ...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
|
Ὁ Ὅσιος Ναζάριος τοῦ Βάλαμο
|
|
|
|
Ὁ Ὅσιος
Ναζάριος γεννήθηκε στήν Ρωσσία, τό 1735, στό χωριό Ἄνοσοφ. Ἀπό τή νεότητά του
διακρίθηκε γιά τήν εὐσέβειά του καί ἀγάπησε τόν μοναχικό βίο. Τό 1760, κείρεται
μοναχός στή μονή τοῦ Σάρωφ καί χειροτονεῖται ἱερέας, τό 1776. Ἔζησε
ἀπομονωμένος στά δάση τοῦ Σάρωφ καί ἔφθασε σε ὕψη πνευματικῆς τελειότητας. Τό
1782, ὁ Μητροπολίτης Ἁγίας Πετρουπόλεως Γαβριήλ κάλεσε τόν Ὅσιο νά ἀναλάβει ὡς
ἡγούμενος τήν μονή τοῦ Βάλαμο, πού ἐκείνη τήν ἐποχή ἦταν σέ παρακμή. Στά εἴκοσι
χρόνια τῆς πνευματικῆς του ...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Ὁ Ὅσιος Μᾶρκος τοῦ Σάρωφ
|
|
|
|
Ὁ Ὅσιος
Μᾶρκος εἶναι μία μεγάλη ἀσκητική μορφή τῆς εὐλογημένης ρωσσικῆς γῆς. Γεννήθηκε,
τό 1733, στό Κούρσκ, καί τό βαπτιστικό του ὄνομα ἦταν Μιχαήλ. Ἀπό τήν παιδική
ἡλικία ἀγαποῦσε τήν σιωπή, τήν μελέτη καί τίς πνευματικές συζητήσεις.
Καθισμένος ἕνα βράδυ στήν συνηθισμένη θέση του πίσω ἀπό τήν σόμπα, σέ κατάσταση
μεταξύ ἐκγρήγορσης καί ὕπνου, εἶχε μία πνευματική ὅραση τῆς τελικπης κρίσεως
τοῦ Θεοῦ. Ἡ αἴσθηση τοῦ ὁράματος ἦταν τόσο ἔντονη, πού ἔμεινε ἄφωνος γιά μιά
ὁλόκληρη ἡμέρα, σάν νά ζαλί ...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Ἡ Ὁσία Δαρεία ἡ ἐκ Ρωσσίας
|
|
|
|
Ἡ Ὁσία
Δαρεία τοῦ Σεζένοβο γεννήθηκε, τό ἔτος 1782, στό χωριό Πίκοβο τῆς ἐπαρχίας
Ρυαζάν. Οἱ γονεῖς της ὀνομάζονταν Δημήτριος καί Στεφανίδα. Ὅμως, ὅταν ἔφθασε σέ
ἡλικία γάμου, ἀποφάσισε νά ἀκολουθήσει τήν ὁδό τῆς ἀσκήσεως καί τῆς μοναχικῆς
πολιτείας. Ἔτσι κατέφυγε σέ ἕνα
μοναστήρι κοντά στήν γερόντισσα Ἀγάθη. Πρίν τόν ἐρχομό τῆς Δαρείας στό
μοναστήρι, ἡ γερόντισσα σέ ἕνα ὄνειρο ἄκουσε μιά φωνή νά τῆς λέγει ὅτι ἕνα πρᾶο
καί ἥσυχο περιστέρι θά ἔλθει κοντά σου, νά τό κρατήσεις. Ἔτσι καί ἔγ ...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
|
Σύναξις τῶν ἐν Ταμπώφ Ἁγίων ἐν Ρωσσία
|
|
|
|
Ἡ Σύναξη
καθιερώθηκε, τό ἔτος 1988, μέ τήν εὐλογία τοῦ Πατριάρχου Μόσχας Ποιμένος.
Στήν
χορεία τῶν Ἁγίων συγκαταλέγονται οἱ Ἱερομάρτυρες Ἱεράρχες Ἄνθιμος τοῦ Σάρκσϊυ,
Μισαήλ τοῦ Ρυαζάν, οἱ Ἐπίσκοποι Πιτιρίμ τοῦ Ταμπώφ, Σεραφείμ τοῦ Σάρσκϊυ,
Θεοφάνης ὁ Ἔγκλειστος, οἱ Ὅσιοι Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ, Ἀμβρόσιος τῆς Ὄπτινα,
Μᾶρκος τοῦ Σάρωφ, Ναζάριος τοῦ Βάλαμο, Ἱλαρίων ὁ Ἔγκλειστος, Ἰωάννης τοῦ
Σεζάνοβο, Ἰωσήφ τοῦ Κοζλώφ, Ματθαῖος τοῦ Τσερνέβο – Σάσκϊυ, οἱ Ὁσίες Μάρθα τοῦ
Ταμπώφ, Δαρεία τοῦ Σεζένοβο κ ...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
|
Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Ὁδηγήτριας ἐν Σμολένσκ
|
|
|
|
Ἡ ἱερά
εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Ὁδηγήτριας μεταφέρθηκε ἀπό τά Ἱεροσόλυμα στήν
Κωνσταντινούπολη. Ὁ αὐτοκράτορας Κωνσταντῖνος Θ’ ὁ Μονομάχος, τό 1046, εὐλόγησε
τούς γάμους τῆς κόρης του πριγκίπισσας Ἀναστασίας μέ τόν τότε ἡγεμόνα τοῦ
Τσέρνιγκωφ καί ἔπειτα ἡγεμόνα τοῦ Κιέβου Βζέβολοντ Α’ Γιαροσλάβιτς (1078 – 1093).
Τόν 12ο αἰῶνα μ.Χ. ἡ εἰκόνα μεταφέρθηκε στό Σμολένσκ τῆς Ρωσσίας ἀπό
τόν πρίγκηπα Βλαδίμηρο Β’ τόν Μονομάχο. Τό ἔτος 1237, κατά τήν ἐπιδρομή τῆς
Χρυσῆς Ὀρδῆς, ἡ Παναγία βοήθη ...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Γκρέμπεν
|
|
|
|
Ἡ εἰκόνα
τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Γκρέμπεν, πού δοξάσθηκε ἀπό πολλά θαύματα καί
βρίσκεται σέ ἐκκλησία στήν πόλη Γκρέμπεν (στόν ποταμό Τσίρα πού ἐκβάλλει στό
Ντόν), δόθηκε ἀπό τούς κατοίκους τῆς πόλης στόν μέγα πρίγκηπα τοῦ Ντόν,
Δημήτριο, ὅταν ἐπέστρεψε ἀπό τήν μάχη τοῦ Κουλίκοβο, τό 1380.
Το 1471,
μετά ἀπό μία ἐπιτυχημένη ἐκστρατεία κατά τοῦ Νόβγκοροντ, ὁ μέγας πρίγκηπας Ἰβάν
Γ’, ἔκτισε τήν ἐκκλησία τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου στή Λουμπιάνκα, στήν Μόσχα,
καί τοποθέτησε σέ αὐτήν τήν εἰκόνα ...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Τρυφερῆς τοῦ Ὁσίου Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ
|
|
|
|
Ἡ εἰκόνα
τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Τρυφερῆς, ἀνῆκε στόν Ὅσιο Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ καί
ἦταν ἡ εἰκόνα πού εἶχε στό κελλί του. Ἦταν πολλά τά θαύματα που διετέλεσε ὁ
Ὅσιος, με τήν βοήθεια τῆς Θεοτόκου καί πολλοί ἄρρωστοι γίνονταν καλά ἀπό τό
λαδάκι τοῦ καντηλιοῦ πού ἄναβε μπροστά στήν Ἁγία εἰκόνα. Ὁ Ὅσιος Σεραφείμ τοῦ
Σάρωφ, ἐκοιμήθη, ἐνῶ προσευχόταν μπροστά στήν εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς
Τρυφερῆς, τό ἔτος 1833.
Μετά τήν
κοίμηση τοῦ Ὁσίου Σεραφείμ, ὁ ἡγούμενος τῆς μονῆς Σάρωφ διέταξε νά σ ...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Λευκῆς Λίμνης
|
|
|
|
Ἡ εἰκόνα
τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Λευκῆς Λίμνης, μοιάζει μέ τήν εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας
Θεοτόκου τοῦ Βλαδιμήρου.
Ἦταν στο
κελλί τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου στήν ὁποία προσευχόταν καθημερινά. Μία ἡμέρα, κατά τήν
διάρκεια τῆς προσευχῆς καί ἐνῶ ἔψαλλε τόν Ἀκάθιστο Ὕμνο, ἐμφανίσθηκε μπροστά
του ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος καί τοῦ ζήτησε νά ἱδρύσει ἕνα μοναστήρι στήν Λευκή
Λίμνη.
Χαρακτηριστικό
τῆς εἰκόνας εἶναι ἡ ἀπεικόνιση τῶν δύο Ἀρχαγγέλων, Μιχαήλ καί Γαβριήλ, δεξιά
καί ἀριστερά ἀπό το κεφάλι τῆς Θεοτόκου, κα ...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Ὁδηγήτριας ἐν Σούι
|
|
|
|
Ἡ ἱερή
εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Ὁδηγήτριας, ἐμφανίσθηκε στήν πόλη Σούι τῆς
Ἐπισκοπῆς Βλαντιμίρ, κατά τήν διάρκεια μιάς θανατηφόρας ἐπιδημίας κατά τά ἔτη
1654 – 1655.
Οἱ
κάτοικοι τῆς περιοχῆς, ἀντιμετώπισαν τήν ἐπιδημία μέ προσευχή, παρακαλώντας τόν
Κύριο Ἰησοῦ Χριστό νά τούς βοηθήσει.
Συγκέντρωσαν
χρήματα προκειμένου νά παραγγείλουν ἕνα ἀντίγραφο τῆς εἰκόνας τῆς Ὑπεραγίας
Θεοτόκου τοῦ Σμολένσκ, ἡ ὁποία ἐτοιμάσθηκε σέ ἑπτά ἡμέρες, κατά τήν διάρκεια
τῶν ὁποίων οἱ κάτοικοι τοῦ Σούι νή ...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Σύναξις Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῶν Ἑπτά Λιμνῶν ἐν Καζάν
|
|
|
|
Ἡ εἰκόνα
τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῶν Ἑπτά Λιμνῶν, δοξάσθηκε μέ μεγάλα θαύματα κατά τόν 17ο
αἰῶνα μ.Χ. στήν περιοχή γύρω ἀπό τήν πόλη Καζάν.
Ἡ εἰκόνα
μεταφέρθηκε στήν μονή τοῦ Καζάν στίς 13 Ὀκτωβρίου 1615, ἀπό τόν μοναχό Εὐθύμιο,
ὁ ὁποῖος ἦταν ὁ ἱδρυτής τῆς μονῆς τῶν Ἑπτά Λιμνῶν. Αφορμή γιά τήν μεταφορά τῆς
ἱερᾶς εἰκόνος, ἦταν μία θανατηφόρα ἐπιδημία πανούκλας πού εἶχε φθάσει στήν πόλη
Καζάν, καί ἡ ὁποία θανάτωσε 48.000 ἀνθρώπους.
Κάποιος
εὐσεβής μοναχός, εἶδε σε ὅραμα ἕναν λαμπρό ἄνδρα ...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
|
Ὁ Ἅγιος Αὐξέντιος ὁ Μάρτυρας
|
|
|
|
Μαρτύρησε
ἐν Λαοδικείᾳ τῆς Φρυγίας. Δέν ἔχουμε περισσότερες λεπτομέρειες γιά τόν Βίο καί
τό μαρτύριο τοῦ Ἁγίου.
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
|
|
|
|