Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Σάρβηλος καὶ Βεβαία (ἢ Βαρβαία) ἔζησαν κατὰ τὴν ἐποχὴ τοῦ αὐτοκράτορα Τραϊανοῦ (98 – 117 μ.Χ.).  Ὁ Ἅγιος Σάρβηλος ἦταν προηγουμένως ἱερέας τῶν εἰδώλων καὶ προσῆλθε στὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ κατηχηθεὶς καὶ βαπτισθεὶς ἀπὸ τὸν Ἐπίσκοπο τῆς Ἐδέσσης Βαρσιμαῖο. Μαζὶ δὲ μὲ ἐκεῖνον ἀσπάσθηκε τὴν ἀληθινὴ πίστη καὶ ἡ ἀδελφή του, ἡ ὁποία ὀνομαζόταν Βεβαία.

Μόλις ὁ τοπικὸς ἄρχοντας Λυσίας πληροφορήθηκε τὴν μεταστροφὴ τῶν Ἁγίων στὴν πίστη τοῦ Χριστοῦ, τοὺς συνέλαβε καὶ τοὺς ὑπέβαλε σὲ φοβερὰ βασανιστήρια. Τοὺς ράβδισαν ἀνηλεῶς, ἔπειτα τοὺς κτύπησαν μὲ σπαθιά, τοὺς ξέσκισαν τὸ πρόσωπο μὲ αἰχμηρὰ ὄργανα. Τέλος, οἱ δήμιοί του, ἔκοψαν τὶς τίμιες κεφαλὲς τῶν Ἁγίων τὸ ἔτος 110 μ.Χ.
Ἔτσι οἱ Ἅγιοι εἰσῆλθαν στὴ βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν χαρὰ τοῦ Κυρίου τους.