Ὁ Ἅγιος Νεομάρτυς Γεώργιος καταγόταν ἀπὸ τὸ χωριὸ Ἁλικιανὸ τῆς ἐπαρχίας Κυδωνίας τῆς Κρήτης. Ὁ πατέρας του ἦταν ἱερεὺς καὶ ὀνομαζόταν Νικόλαος Δεβόλης. Ἡ μητέρα του ὀνομαζόταν Αἰκατερίνη. Κατὰ τὴν ἐπανάσταση τοῦ ἔτους 1866 στὴν Κρήτη, ὁ Ἅγιος συνελήφθη ἀπὸ τοὺς Τούρκους μαζὶ μὲ ἄλλους ἐπαναστάτες καὶ πιεζόταν μὲ κάθε τρόπο νὰ ἀλλαξοπιστήσει, γιὰ νὰ σώσει τὴν ζωή του. Παρ’ ὅλες τὶς ἀπειλὲς καὶ τὰ βασανιστήρια ὁ Μάρτυρας ὁμολόγησε μὲ πνευματικὴ ἀνδρεία τὸν Χριστό. Ἔτσι, δέχθηκε τὸ στεφάνι τοῦ μαρτυρίου, ἀφοῦ ἀπέκοψαν τὴν τιμία αὐτοῦ κεφαλή, τὸ ἔτος 1867 μ.Χ.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
«Τῶν πάλαι ἰσότιμος, πανευκλεῶν Ἀθλητῶν, ἐδείχθης Γεώργιε, ἐν τοῖς ἐσχάτοις καιροῖς, ἀθλήσας στερρότατα, σῶμα γάρ ἐκτμηθείς σου, δι’ ἀγάπην Κυρίου, ῥείθροις τῶν σῶν αἱμάτων, τούς πιστούς καταρδεύεις, ὑμνοῦντας Νεομάρτυς, τήν θείαν σου ἄθλησιν».