Α' ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΙΩΑΝΝΟΥ Β'
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 2
1 Παιδιά μου, αὐτὰ σᾶς τὰ γράφω διὰ νὰ μὴ ἁμαρτήσετε. Ἀλλ’ ἐὰν κανεὶς ἁμαρτήσῃ, ἔχομεν Παράκλητον πρὸς τὸν Πατέρα τὸν Ἰησοῦν Χριστόν, τὸν δίκαιον·
2 αὐτὸς εἶναι ἱλασμὸς τῶν ἁμαρτιῶν μας καὶ ὄχι μόνον τῶν δικῶν μας ἀλλὰ καὶ ὅλου τοῦ κόσμου.
Ἡ ὑπακοὴ μαρτυρεῖ γνῶσιν τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ
3 Μὲ τοῦτο μποροῦμε νὰ εἴμεθα βέβαιοι ὅτι τὸν ἐγνωρίσαμεν: ἐὰν τηροῦμεν τὰς ἐντολάς του.
4 Ἐκεῖνος ποὺ λέγει, «Τὸν ἐγνώρισα», ἀλλὰ δὲν τηρεῖ τὰς ἐντολάς του, εἶναι ψεύτης καὶ δὲν ὑπάρχει μέσα του ἡ ἀλήθεια.
5 Ἀλλ’ ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος τηρεῖ τὸν λόγον του, εἰς αὐτὸν πραγματικὰ ἡ ἀγάπη διὰ τὸν Θεὸν εἶναι τελεία. Μὲ τοῦτο μποροῦμε νὰ γνωρίζωμεν ὅτι εἴμεθα ἐν αὐτῷ:
6 Ὅποιος λέγει ὅτι μένει ἐν αὐτῷ, ὀφείλει νὰ ζῇ ὅπως ἔζησε καὶ ὁ Χριστός.
7 Ἀδελφοί, δὲν σᾶς γράφω νέαν ἐντολήν, ἀλλὰ ἐντολὴν παλαιάν, τὴν ὁποία εἴχατε ἀπὸ τὴν ἀρχήν. Ἡ ἐντολὴ ἡ παλαιὰ εἶναι ὁ λόγος, τὸν ὁποῖον ἀκούσατε ἀπὸ τὴν ἀρχήν.
8 Καὶ ὅμως ἡ ἐντολὴ ποὺ σᾶς γράφω εἶναι νέα, διότι τὸ σκοτάδι φεύγει καὶ τὸ φῶς τὸ ἀληθινὸν ἤδη φωτίζει· τοῦτο ἐπραγματοποιήθηκε διὰ τοῦ Χριστοῦ καὶ σ’ ἐσᾶς.
9 Ἐκεῖνος ποὺ λέγει ὅτι εἶναι εἰς τὸ φῶς καὶ μισεῖ τοὺς ἀδελφούς του, βρίσκεται ἀκόμη εἰς τὸ σκοτάδι.
10 Ἐκεῖνος ποὺ ἀγαπᾶ τὸν ἀδελφόν του, μένει εἰς τὸ φῶς, καὶ δὲν ὑπάρχει τίποτε νὰ τὸν κάνῃ νὰ σκοντάψῃ.
11 Ἀλλ’ ἐκεῖνος ποὺ μισεῖ τοὺς ἀδελφούς του, βρίσκεται εἰς τὸ σκοτάδι καὶ εἰς τὸ σκοτάδι περπατεῖ· δὲν ξέρει ποῦ πηγαίνει, διότι τὸ σκοτάδι ἐτύφλωσε τὰ μάτια του.
12 Σᾶς γράφω, παιδιά, διότι σᾶς ἔχουν συγχωρηθῆ αἱ ἁμαρτίαι σας, διὰ τὸ ὄνομά του.
13 Σᾶς γράφω, πατέρες, διότι ἐγνωρίσατε ἐκεῖνον ποὺ ὑπάρχει ἀπὸ τὴν ἀρχήν. Σᾶς γράφω, νεαροί, διότι ἔχετε νικήσει τὸν πονηρόν.
14 Σᾶς ἔγραψα, παιδιά, διότι ἐγνωρίσατε τὸν Πατέρα. Σᾶς ἔγραψα, πατέρες, διότι ἐγνωρίσατε ἐκεῖνον ποὺ ὑπάρχει ἀπὸ τὴν ἀρχήν. Σᾶς ἔγραψα, νεαροί, διότι εἶσθε δυνατοὶ καὶ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ μένει μέσα σας καὶ ἔχετε νικήσει τὸν πονηρόν.
15 Νὰ μὴ ἀγαπᾶτε τὸν κόσμον, οὔτε τὰ πράγματα ποὺ εἶναι εἰς τὸν κόσμον. Ἐὰν ἀγαπᾷ κανεὶς τὸν κόσμον, δὲν ὑπάρχει ἡ ἀγάπη διὰ τὸν Πατέρα μέσα του·
16 διότι κάθε τι ποὺ ὑπάρχει εἰς τὸν κόσμον, ἡ σαρκικὴ ἐπιθυμία καὶ ἡ ἐπιθυμία τῶν ματιῶν καὶ ἡ ὑπερηφάνεια εἰς τὰ πλούτη, δὲν προέρχονται ἀπὸ τὸν Πατέρα ἀλλ’ ἀπὸ τὸν κόσμον.
17 Καὶ ὁ κόσμος καὶ ἡ ἐπιθυμία του παρέρχονται. Ἐκεῖνος ὅμως ποὺ κάνει τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ μένει αἰωνίως.
Προειδοποιήσεις κατὰ τῶν ἀντιχρίστων
18 Παιδιά, εἶναι ἡ τελευταία ὥρα. Ἀκούσατε ὅτι ὁ ἀντίχριστος ἔρχεται καί, πραγματικά, πολλοὶ ἀντίχριστοι ἔχουν ἔλθει.
19 Ἀπὸ αὐτὸ γνωρίζομεν ὅτι εἶναι τελευταῖα ὥρα. Ἔφυγαν ἀπὸ μᾶς, ἀλλὰ δὲν ἀνῆκαν σ’ ἐμᾶς, διότι ἐὰν ἀνῆκαν σ’ ἐμᾶς, θὰ εἶχαν μείνει μαζί μας, ἀλλὰ ἔφυγαν διὰ νὰ φανερωθῇ ὅτι δὲν εἶναι ὅλοι ἀπὸ τοὺς δικούς μας.
20 Ἀλλὰ σεῖς ἔχετε χρῖσμα ἀπὸ τὸν Ἅγιον καὶ τὰ ξέρετε ὅλα.
21 Σᾶς ἔγραψα, ὄχι διότι δὲν ξέρετε τὴν ἀλήθειαν, ἀλλὰ διότι τὴν ξέρετε καὶ διότι κανένα ψεῦδος δὲν προέρχεται ἀπὸ τὴν ἀλήθειαν.
22 Ποιός εἶναι ὁ ψεύτης παρὰ ἐκεῖνος ποὺ ἀρνεῖται ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ Χριστός; Αὐτὸς εἶναι ὁ ἀντίχριστος, ἐκεῖνος ποὺ ἀρνεῖται τὸν Πατέρα καὶ τὸν Υἱόν.
23 Ὅποιος ἀρνεῖται τὸν Υἱὸν δὲν ἔχει οὔτε τὸν Πατέρα.
24 Σεῖς κρατῆστε μέσα σας ἐκεῖνο ποὺ ἀκούσατε ἀπὸ τὴν ἀρχήν. Ἐὰν μείνῃ μέσα σας ἐκεῖνο ποὺ ἀκούσατε ἀπὸ τὴν ἀρχήν, θὰ μείνετε καὶ σεῖς ἐν τῷ Υἱῷ καὶ ἐν τῷ Πατρί.
25 Αὐτὴ εἶναι ἡ ὑπόσχεσις τὴν ὁποίαν αὐτὸς ὁ ἴδιος μᾶς ἔδωκε: ἡ ζωὴ ἡ αἰώνιος.
26 Αὐτὰ ὅσον ἀφορᾶ ἐκείνους ποὺ θέλουν νὰ σᾶς πλανήσουν.
27 Σ’ ἐσᾶς ὅμως, μένει μέσα σας τὸ χρῖσμα ποὺ ἐλάβατε ἀπὸ αὐτὸν καὶ δὲν ἔχετε ἀνάγκην νὰ σᾶς διδάσκῃ κάποιος· ἐπειδὴ δὲ τὸ χρῖσμα του σᾶς διδάσκει δι’ ὅλα, καὶ εἶναι ἀληθὲς καὶ ὄχι ψεῦδος, νὰ μένετε ἐν αὐτῷ, καθὼς ἀκριβῶς σᾶς ἐδίδαξε.
28 Καὶ τώρα, παιδιά, μένετε ἐν αὐτῷ, ὥστε, ὅταν φανερωθῇ, νὰ ἔχωμεν θάρρος καὶ ὄχι νὰ στρέψωμεν τὸ πρόσωπόν μας ἀπὸ ντροπή, κατὰ τὴν ἔλευσίν του.
29 Ἐὰν ξέρετε ὅτι εἶναι δίκαιος, νὰ εἶσθε βέβαιοι ὅτι ὅποιος κάνει τὸ ὀρθόν, ἔχει γεννηθῆ ἀπὸ αύτόν.
|