ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΙΩΑΝΝΟΥ Κ'

Ὁ Σατανᾶς δένεται διὰ χίλια χρόνια

1 Ὕστερα εἶδα ἄγγελον νὰ κατεβαίνῃ ἀπὸ τὸν οὐρανόν, ὁ ὁποῖος εἶχε τὸ κλειδὶ τῆς ἀβύσσου καὶ μιὰ μεγάλη ἁλυσίδα εἰς τὸ χέρι του.

2 Καὶ ἔπιασε τὸν δράκον, τὸ φίδι τὸ ἀρχαῖον, ποὺ εἶναι ὁ Διάβολος καὶ ὁ Σατανᾶς,

3 καὶ τὸν ἔδεσε διὰ χίλια χρόνια, καὶ τὸν ἔρριξε εἰς τὴν ἄβυσσον, τὴν ὁποίαν ἔκλεισε καὶ ἐσφράγισε ἀπὸ πάνω του, διὰ νὰ μὴ πλανᾷ πλέον τὰ ἔθνη, ἕως ὅτου συμπληρωθοῦν τὰ χίλια χρόνια. Ἔπειτα πρέπει νὰ λυθῇ διὰ μικρὸν χρόνον.

4 Ὕστερα εἶδα θρόνους καὶ εἰς αὐτοὺς ἐκάθοντο ἐκεῖνοι εἰς τοὺς ὁποίους ἐδόθηκε δικαστικὴ ἐξουσία. Εἶδα ἐπίσης τὰς ψυχὰς ἐκείνων ποὺ εἶχαν ἀποκεφαλισθῆ διὰ τὴν μαρτυρίαν των περὶ τοῦ Ἰησοῦ καὶ διὰ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ οἱ ὁποῖοι δὲν εἶχαν προσκυνήσει τὸ θηρίον οὔτε τὴν εἰκόνα του καὶ δὲν εἶχαν λάβει τὸ χαραγμένο σημάδι εἰς τὸ πρόσωπόν τους ἢ τὸ χέρι τους. Αὐτοὶ ἦλθαν πάλι εἰς τὴν ζωὴν καὶ ἐβασίλευσαν μαζὶ μὲ τὸν Χριστὸν χίλια χρόνια.

5 Οἱ ὑπόλοιποι ἀπὸ τοὺς νεκροὺς δὲν ἀνέζησαν πρὶν συμπληρωθοῦν τὰ χίλια χρόνια. Αὐτὴ εἶναι ἡ πρώτη ἀνάστασις.

6 Μακάριος καὶ ἅγιος ἐκεῖνος ποὺ συμμετέχει εἰς τὴν πρώτην ἀνάστασιν. Ὁ δεύτερος θάνατος δὲν ἔχει ἐξουσίαν ἐπάνω τους, ἀλλὰ θὰ εἶναι ἱερεῖς τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Χριστοῦ καὶ θὰ βασιλεύσουν μαζί του χίλια χρόνια.

Ὁ Σατανᾶς λύεται. Ἡ τελικὴ νίκη

7 Ὅταν τελειώσουν τὰ χίλια χρόνια, θὰ λυθῇ ὁ Σατανᾶς ἀπὸ τὴν φυλακήν του

8 καὶ θὰ βγῇ διὰ νὰ πλανήσῃ τὰ ἔθνη εἰς τὶς τέσσερις γωνίες τῆς γῆς, τὸν Γὼγ καὶ τὸν Μαγώγ, καὶ νὰ τοὺς συγκεντρώσῃ εἰς τὸν πόλεμον· εἶναι ἀναρίθμητοι σὰν τὴν ἄμμον τῆς θαλάσσης.

9 Καὶ ἀνέβηκαν εἰς ὅλον τὸ πλάτος τῆς χώρας καὶ περικύκλωσαν τὴν κατασκήνωσιν τῶν ἁγίων καὶ τὴν πόλιν τὴν ἀγαπημένην. Ἀλλὰ κατέβηκε φωτιὰ ἀπὸ τὸν οὐρανὸν ἀπὸ τὸν Θεόν, καὶ τοὺς κατέφαγε·

10 καὶ ὁ διάβολος ποὺ τοὺς πλανᾶ ἐρρίχθηκε εἰς τὴν λίμνην ποὺ εἶχε τὴν φωτιὰ καὶ τὸ θειάφι, ὅπου ἦσαν τὸ θηρίον καὶ ὁ ψευδοπροφήτης, καὶ θὰ βασανισθοῦν ἡμέραν καὶ νύχτα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων.

Ἡ γενικὴ ἀνάστασις καὶ ἡ τελευταία κρίσις

11 Ὕστερα εἶδα ἕνα μεγάλον θρόνον λευκόν, καὶ ἐκεῖνον ποὺ ἐκαθότανε εἰς αὐτόν, ἀπὸ τοῦ προσώπου τοῦ ὁποίου ἐξαφανίσθηκε ἡ γῆ καὶ ὁ οὐρανὸς χωρὶς νὰ ἀφήσουν ἴχνη.

12 Καὶ εἶδα τοὺς νεκρούς, μεγάλους καὶ μικρούς, νὰ στέκωνται ἐμπρὸς εἰς τὸν θρόνον· καὶ ἀνοίχθηκαν βιβλία. Ὕστερα ἀνοίχθηκε ἄλλο βιβλίον, τὸ ὁποῖον εἶναι τὸ βιβλίον τῆς ζωῆς, καὶ ἐκρίθησαν οἱ νεκροὶ ἀπὸ τὰ γραμμένα εἰς τὰ βιβλία, σύμφωνα πρὸς τὰ ἔργα των.

13 Ἡ θάλασσα ἀπέδωκε τοὺς νεκρούς της καὶ ὁ θάνατος καὶ ὁ ᾅδης ἀπέδωκαν τοὺς νεκροὺς ποὺ ἐφύλαγαν, καὶ ὅλοι ἐκρίθησαν σύμφωνα πρὸς τὰ ἔργα τους.

14 Τότε ὁ θάνατος καὶ ὁ ᾅδης ἐρρίχθηκαν εἰς τὴν λίμνην τῆς φωτιᾶς.