ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Ε'
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 5
1 Νὰ γίνεσθε λοιπὸν μιμηταὶ τοῦ Θεοῦ σὰν παιδιὰ ἀγαπητά.
2 Νὰ φέρεσθε μὲ ἀγάπην ὅπως καὶ ὁ Χριστὸς μᾶς ἀγάπησε καὶ παρέδωκε τὸν ἑαυτόν του γιὰ μᾶς, προσφορὰν καὶ εὐωδιάζουσαν θυσίαν εἰς τὸν Θεόν.
3 Πορνεία δὲ καὶ κάθε ἀκαθαρσία ἢ πλεονεξία οὔτε νὰ ἀναφέρεται μεταξύ σας, καθὼς πρέπει εἰς ἁγίους,
4 οὔτε αἰσχρότης καὶ μωρολογία ἢ εὐτράπελα πράγματα, τὰ ὁποία δὲν εἶναι πρέποντα, ἀλλὰ μᾶλλον εὐχαριστία.
5 Διότι τοῦτο νὰ ξέρετε, ὅτι κάθε πόρνος ἢ ἀκάθαρτος ἢ πλεονέκτης, δηλαδὴ εἰδωλολάτρης, δὲν ἔχει κληρονομίαν εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Χριστοῦ καὶ Θεοῦ.
6 Κανεὶς ἂς μὴ σᾶς ἀπατᾶ μὲ κούφια λόγια, διότι δι’ αὐτὰ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ εἰς τοὺς ἀπειθεῖς ἀνθρώπους.
7 Νὰ μὴ ἔχετε λοιπὸν τίποτε τὸ κοινὸν μαζί τους,
8 διότι ἤσαστε κάποτε σκοτάδι, ἂλλὰ τώρα εἶσθε φῶς ἐν Κυρίῳ· νὰ φέρεσθε σὰν παιδιὰ τοῦ φωτός
9 – διότι ὁ καρπὸς τοῦ Πνεύματος φανερώνεται μὲ κάθε καλωσύνην, δικαιοσύνην καὶ ἀλήθειαν –
10 νὰ ἐξετάζετε τί εἶναι εὐάρεστον εἰς τὸν Κύριον,
11 καὶ μὴ ἐπικοινωνῆτε μὲ τὰ ἔργα τὰ ἄκαρπα τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ νὰ τὰ ἐλέγχετε,
12 διότι ἐκεῖνα ποὺ γίνονται ἀπ’ αὐτοὺς κρυφὰ εἶναι ἐντροπὴ καὶ νὰ τὰ ἀναφέρῃ κανείς.
13 Ἀλλὰ κάθε τι ποὺ ἀποκαλύπτεται ἀπὸ τὸ φῶς γίνεται φανερόν, καὶ κάθε τι ποὺ φανερώνεται εἶναι φωτεινόν.
14 Διὰ τοῦτο σοῦ λέγει, Σήκω ἐπάνω σὺ ποὺ κοιμᾶσαι καὶ ἀναστήσου ἀπὸ τοὺς νεκροὺς καὶ ὁ Χριστὸς θὰ σὲ φωτίσῃ.
15 Προσέχετε λοιπὸν πῶς ἀκριβῶς φέρεσθε, ὄχι ὡς ἄσοφοι ἀλλ’ ὡς σοφοί,
16 ἐπωφελούμενοι τοῦ χρόνου, διότι αἱ ἡμέραι εἶναι πονηραί.
17 Διὰ τοῦτο μὴ γίνεσθε ἄφρονες ἀλλὰ νὰ κατανοῆτε ποιό εἶναι τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου.
18 Καὶ νὰ μὴ μεθᾶτε μὲ κρασί, πρᾶγμα ποὺ εἶναι ἀσωτία, ἀλλὰ νὰ γεμίζετε ἀπὸ Πνεῦμα
19 καὶ νὰ μιλᾶτε μεταξύ σας μὲ ψαλμούς, ὕμνους καὶ ἄσματα πνευματικά, καὶ νὰ ἄδετε καὶ ψάλλετε μὲ τὴν καρδιά σας εἰς τὸν Κύριον·
20 νὰ εὐχαριστῆτε τὸν Θεὸν καὶ Πατέρα πάντοτε διὰ τὸ κάθε τι εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ,
21 καὶ νὰ ὑποτάσσεσθε ὁ ἕνας εἰς τὸν ἄλλον μὲ φόβον Χριστοῦ.
Χριστιανικὴ οἰκογενειακὴ ζωή
22 Αἱ γυναῖκες, νὰ ὑποτάσσεσθε εἰς τοὺς ἄνδρας σας, ὅπως εἰς τὸν Κύριον,
23 διότι ὁ ἄνδρας εἶναι κεφαλὴ τῆς γυναίκας ὅπως καὸ ὁ Χριστὸς εἶναι Κεφαλὴ τῆς ἐκκλησίας, καὶ αὐτὸς εἶναι σωτὴρ τοῦ σώματος.
24 Ἀλλ’ ὅπως ἡ ἐκκλησία ὑποτάσσεται εἰς τὸν Χριστόν, ἔτσι πρέπει νὰ ὑποτάσσονται καὶ αἱ γυναῖκες εἰς τοὺς ἄνδρας των εἰς τὸ κάθε τι.
25 Οἱ ἄνδρες, ἀγαπᾶτε τὰς γυναῖκάς σας. Ὅπως καὶ ὁ Χριστὸς ἀγάπησε τὴν ἐκκλησίαν καὶ παρέδωκε τὸν ἑαυτόν του δι’ αὐτήν,
26 διὰ νὰ τὴν ἁγιάσῃ, ἀφοῦ τὴν ἐκαθάρισε μὲ τὸ λουτρὸν τοῦ ὕδατος, διὰ τοῦ λόγου,
27 διὰ νὰ παρουσιάσῃ εἰς τὸν ἑαυτόν του ἔνδοξη τὴν ἐκκλησίαν, χωρὶς νὰ ἔχῃ κηλῖδα ἢ ρυτίδα ἢ τίποτε ἄλλο ἀπὸ τὰ τοιαῦτα, ἀλλὰ νὰ εἶναι ἁγία καὶ ἄψογος.
28 Ἔτσι ὀφείλουν καὶ οἱ ἄνδρες νὰ ἀγαποῦν τὰς γυναῖκάς των ὅπως τὰ δικά των σώματα. Ἐκεῖνος ποὺ ἀγαπᾶ τὴν γυναῖκά του, ἀγαπᾶ τὸν ἑαυτόν του,
29 διότι κανεὶς ποτὲ δὲν ἐμίσησε τὴν σάρκα του, ἀλλὰ τὴνν τρέφει καὶ τὴν περιποιεῖται, ὅπως καὶ ὁ Κύριος τὴν ἐκκλησίαν,
30 διότι εἴμεθα μέλη τοῦ σώματός του, ἀπὸ τὴν σάρκα καὶ ἀπὸ τὰ όστᾶ του.
31 Διὰ τοῦτο ὁ ἄνθρωπος θὰ ἐγκαταλείψῃ τὸν πατέρα του καὶ τὴν μητέρα του καὶ θὰ προσκοληθῇ πρὸς τὴν γυναῖκά του καὶ θὰ γίνουν οἱ δύο σάρκα μία.
32 Τὸ μυστήριον αὐτὸ εἶναι μεγάλο· ἐγὼ τὸ ἐξηγῶ ὅτι ἀναφέρεται εἰς τὸν Χριστὸν καὶ τὴν ἐκκλησίαν.
33 Ἀλλὰ καὶ σεῖς, ἂς ἀγαπᾶ ὁ καθένας τὴν γυναῖκά του ὅπως τὸν ἑαυτόν του, ἡ δὲ γυναῖκα νὰ σέβεται τὸν ἄνδρα της.
|