Β' ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΕΤΡΟΥ Α'
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 1
Χαιρετισμός
1 Ὁ Συμεὼν Πέτρος, δοῦλος καὶ ἀπόστολος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, πρὸς ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἔλαβαν πίστιν ἴσης ἀξίας μὲ τὴν ἰδικήν μας, διὰ τῆς δικαιοσύνης τοῦ θεοῦ μας καὶ Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ·
2 χάρις καὶ εἰρήνη νὰ αὐξηθοῦν μεταξύ σας διὰ τῆς πλήρους γνώσεως τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ Ἰησοῦ τοῦ Κυρίου μας.
Προνόμια καὶ χαρακτὴρ τοῦ χριστιανοῦ
3 Ἡ θεία δύναμίς του μᾶς ἐδώρησε ὅσα συντελοῦν εἰς τὴν ζωὴν καὶ τὴν εὐσέβειαν καὶ ἔτσι λαμβάνομεν πλήρη γνῶσιν ἐκείνου, ποὺ μᾶς ἐκάλεσε διὰ τῆς δόξης του καὶ τῆς δυνάμεώς του,
4 διὰ τῶν ὁποίων μᾶς ἔχουν δωρηθῆ αἱ πολύτιμοι καὶ μέγισται ὑποσχέσεις, ὥστε νὰ ἀποφεύγετε διὰ τούτων τὴν διαφθοράν, ποὺ ὑπάρχει εἰς τὸν κόσμον, λόγῳ τῶν κακῶν ἐπιθυμιῶν, καὶ νὰ γίνετε συμμέτοχοι θείας φύσεως.
5 Δι’ αὐτὸν ἀκριβῶς τὸν λόγον καταβάλετε κάθε προσπάθειαν διὰ νὰ προσθέσετε εἰς τὴν πίστιν σας τὴν ἀρετήν, εἰς τὴν ἀρετὴν τὴν γνῶσιν,
6 εἰς τὴν γνῶσιν τὴν ἐγκράτειαν, εἰς τὴν ἐγκράτειαν τὴν ὑπομονήν, εἰς τὴν ὑπομονὴν τὴν εὐσέβειαν,
7 εἰς τὴν εὐσέβειαν τὴν φιλαδελφίαν, εἰς τὴν φιλαδελφίαν τὴν ἀγάπην.
8 Διότι ὅταν ὑπάρχουν αὐτὰ σ’ ἐσᾶς καὶ αὐξάνονται, δὲν θὰ σᾶς ἀφήσουν νὰ γίνετε οὔτε ἀργοὶ οὔτε ἄκαρποι εἰς τὴν πλήρη γνῶσιν τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
9 Ἐκεῖνος ποὺ δὲν τὰ ἔχει αὐτά, εἶναι μύωψ, τυφλός· ἐλησμόνησε τὸν καθαρισμόν του ἀπὸ τὰς παλαιάς του ἁμαρτίας.
10 Διὰ τοῦτο, ἀδελφοί, δείξατε μεγαλύτερον ζῆλον εἰς τὸ νὰ κάνετε βεβαίαν τὴν κλῆσίν σας καὶ τὴν ἐκλογήν· ἐὰν τὸ κάνετε αὐτό, ποτὲ δὲν θὰ πέσετε.
11 Ἔτσι θὰ σᾶς χορηγηθῇ πλουσίως ἡ εἴσοδος εἰς τὴν αἰωνίαν βασιλείαν τοῦ Κυρίου μας καὶ Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Πλησιάζει ὁ θάνατος τοῦ Πέτρου
12 Διὰ τοῦτο, δὲν θὰ ἀμελήσω νὰ σᾶς ὑπενθυμίζω αὐτὰ πάντοτε, ἂν καὶ τὰ ξέρετε καὶ εἶσθε στερεοὶ εἰς τὴν ἀλήθειαν, ποὺ ἤδη ἔχετε.
13 Νομίζω εἶναι δίκαιον, ἐφ’ ὅσον εἶμαι εἰς τοῦτο τὸ σῶμα, νὰ σᾶς ξυπνάω μὲ ὑπομνήσεις,
14 ἐπειδὴ ξέρω ὅτι γρήγορα θὰ τὸ ἀποβάλω, ὅπως καὶ ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς μοῦ ἐφανέρωσε.
15 Ἀλλὰ θὰ φροντίσω νὰ ἔχετε τὰ μέσα ὥστε, καὶ ὅταν θὰ ἔχω φύγει, νὰ θυμᾶστε αὐτὰ πάντοτε.
Ἡ μαρτυρία τοῦ Πέτρου καὶ τῶν προφητῶν
16 Διότι σᾶς ἐγνωστοποιήσαμεν τὴν δύναμιν καὶ τὴν ἔλευσιν τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὄχι ἀκολουθήσαντες ἐντέχνους μύθους, ἀλλ’ ἐπειδὴ εἴδαμε μὲ τὰ μάτια μας τὴν μεγαλειότητά του,
17 ὅταν ἔλαβε ἀπὸ τὸν Θεὸν Πατέρα τιμὴν καὶ δόξαν, καὶ ἦλθε εἰς αὐτὸν ἀπὸ τὴν μεγαλοπρεπῆ δόξαν μιὰ τέτοια φωνή: αὐτὸς εἶναι ὁ Υἱός μου ὁ ἀγαπητὸς, εἰς τὸν ὁποῖον ἐγὼ εὐαρεστοῦμαι.
18 Τὴν φωνὴν αὐτὴν ἐμεῖς ἀκούσαμε νὰ ἔρχεται ἀπὸ τὸν οὐρανόν, ὅταν ἤμαστε μαζί του εἰς τὸ ὄρος τὸ ἅγιον.
19 Καὶ ἔτσι ἔχομεν μεγαλυτέραν βεβαίωσιν διὰ τὸν προφητικὸν λόγον, εἰς τὸν ὁποῖον καλὰ κάνετε νὰ δίνετε προσοχήν, σὰν σὲ ἕνα λυχνάρι ποὺ φωτίζει μέσα σὲ σκοτεινὸν μέρος, ἕως ὅτου γλυκοχαράξῃ ἡ ἡμέρα καὶ ὁ αὐγερινὸς ἀνατείλῃ στὶς καρδιές σας.
20 Νὰ ἔχετε πρῶτα ὑπ’ ὅψιν σας, ὅτι κανένας δὲν μπορεῖ νὰ ἑρμηνεύσῃ προφητείαν γραφῆς μόνος του.
21 Διότι δὲν ἔγινε ποτὲ προφητεία διὰ θελήματος ἀνθρώπου, ἀλλὰ ἀπὸ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον κινούμενοι ἐμίλησαν ἅγιοι ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ.
|