ΠΡΟΣ ΕΦΕΣΙΟΥΣ Δ'
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 4
Ἡ κλῆσις τοῦ Θεοῦ συνεπάγεται ἑνότητα
1 Σᾶς προτρέπω λοιπὸν ἐγὼ ὁ φυλακισμένος διὰ τὸν Κύριον, νὰ φέρεσθε ἀντάξια πρὸς τὴν κλῆσιν,
2 τὴν ὁποίαν ἐλάβατε, μὲ πᾶσαν ταπεινοφροσύνην καὶ πραότητα, μὲ ὑπομονὴν εἰς τὸ νὰ ἀνέχεσθε ὁ ἕνας τὸν ἄλλον μὲ ἀγάπην,
3 καὶ νὰ φροντίζετε νὰ διατηρῆτε τὴν ἑνότητα τοῦ Πνεύματος διὰ τοῦ συνδέσμου τῆς εἰρήνης.
4 Ἕνα σῶμα ὑπάρχει καὶ ἕνα Πνεῦμα, καθὼς καὶ μία εἶναι ἡ ἐλπίδα τῆς κλήσεώς σας, τὴν ὁποίαν ἐλάβατε.
5 Ἕνας Κύριος, μία πίστις, ἕνα βάπτισμα,
6 ἕνας Θεὸς καὶ Πατέρας ὅλων, ὁ ὁποῖος εἶναι ὑπεράνω ὅλων καὶ δι’ ὅλων καὶ εἰς ὅλους ἐμᾶς.
7 Ἀλλ’ εἰς τὸν καθένα ἀπὸ μᾶς ἐδόθηκε ἡ χάρις σύμφωνα πρὸς τὸ μέτρον τῆς δωρεᾶς τοῦ Χριστοῦ.
8 Διὰ τοῦτο λέγε, Ὅταν ἀνέβηκε εἰς τὰ ὕψη ἔλαβε αἰχμαλώτους καὶ ἔδωκε δῶρα εἰς τοὺς ἀνθρώπους.
9 Τὸ δὲ ἀνέβηκε, τί σημαίνει παρὰ ὅτι καὶ κατέβηκε πρῶτα εἰς τὰ κατώτερα μέρη τῆς γῆς;
10 Ἒκεῖνος ποὺ κατέβηκε εἶναι αὐτὸς ποὺ καὶ ἀνέβηκε ὑπεράνω ὅλων τῶν οὐρανῶν, διὰ νὰ γεμίσῃ τὰ πάντα.
11 Καὶ τὰ δῶρά του ἦσαν: μερικοὶ νὰ εἶναι ἀπόστολοι, ἄλλοι εὐαγγελιστές, ἄλλοι ποιμένες καὶ διδάσκαλοι,
12 πρὸς τὸν σκοπὸν νὰ καταρτίσουν τοὺς ἁγίους, διὰ τὸ ἔργον ὑπηρεσίας,
13 διὰ τὴν οἰκοδομὴν τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ, μέχρις ὅτου φθάσωμεν ὅλοι εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τῆς πλήρους γνώσεως τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς τὸ μέτρον τοῦ τελείου ἀναστήματος τοῦ Χριστοῦ,
14 ὥστε νὰ μὴ εἴμεθα πλέον νήπιοι, κυμαινόμενοι καὶ παρασυρόμενοι ἀπὸ κάθε ἄνεμον τῆς διδασκαλίας, μέσα εἰς τὴν δολιότητα τῶν ἀνθρώπων, μέσα εἰς τὴν πανουργίαν τους πρὸς τὸν σκοπὸν τῆς μεθοδικῆς παραπλανήσεως,
15 ἀλλά, ὁμολογοῦντες τὴν ἀλήθειαν ἐν ἀγάπῃ, ἂς αὐξήσωμεν μὲ κάθε τρόπον εἰς αὐτόν, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ Κεφαλή, ὁ Χριστός,
16 ἐκ τοῦ ὁποίου τὸ ὅλον σῶμα, τὸ ὁποῖον συναρμολογεῖται καὶ συγκρατεῖται διὰ τῆς ὑπηρεσίας κάθε ἀρθρώσεως μὲ τὴν ὁποίαν εἶναι ἐφωδιασμένον, διὰ τῆς καταλλήλου δὲ ἐνεργείας κάθε μέρους γίνεται ἡ αὔξησις τοῦ σώματος μὲ σκοπὸν τὴν ἰδίαν του οἰκοδομὴν ἐν ἀγάπῃ.
Ἡ παλαιὰ καὶ ἡ νέα ζωή
17 Τοῦτο λοιπὸν λέγω καὶ σᾶς ἐξορκίζω ἐν Κυρίῳ, νὰ μὴ φέρεσθε πλέον ὅπως φέρονται καὶ οἱ ἄλλοι ἐθνικοὶ μέσα εἰς τὰς ματαίας σκέψεις τοῦ νοῦ των,
18 σκοτισμένοι κατὰ τὴν διάνοιαν, ἀποξενωμένοι ἀπὸ τὴν ζωὴν τοῦ Θεοῦ ἐξ αἰτίας τῆς ἀγνοίας ποὺ ὑπάρχει μέσα τους, ἕνεκα τῆς πωρώσεως τῆς καρδιᾶς των,
19 οἱ ὁποῖοι, ἀφοῦ ἔγιναν ἀναίσθητοι, παρέδωκαν τὸν ἑαυτόν τους εἰς τὴν ἀσέλγειαν διὰ νὰ κάνουν ἀχόρταγα κάθε ἀκαθαρσίαν.
20 Ἂλλὰ σεῖς δὲν ἐμάθατε ἔτσι τὸν Χριστόν,
21 ἐὰν βέβαια τὸν ἀκούσατε καὶ ἐδιδαχθήκατε εἰς αὐτόν, καθὼς ὑπάρχει ἀλήθεια εἰς τὸν Ἰησοῦν.
22 Πρέπει νὰ ἀποβάλετε τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον τῆς προτέρας σας ζωῆς, ὁ ὁποῖος φθείρεται ἀπὸ τὰς ἀπατηλὰς ἐπιθυμίας,
23 νὰ ἀνανεώνεσθε δὲ ὡς πρὸς τὸ πνεῦμα τοῦ νοῦ σας,
24 καὶ νὰ ἐνδυθῆτε τὸν νέον ἄνθρωπον, τὸν δημιουργηθέντα κατὰ Θεὸν πρὸς ἀληθινὴν δικαιοσύνην καὶ ἁγιότητα.
Παραγγέλματα διὰ τὴν καθημερινὴν ζωήν
25 Διὰ τοῦτο ἀποβάλατε τὸ ψεῦδος καὶ ὁμιλεῖτε ἀλήθειαν ὁ καθένας μὲ τὸν πλησίον του, διότι εἴμεθα μέλη ὁ Ἕνας τοῦ ἄλλου.
26 Ὀργίζεσθε ἀλλὰ μὴ ἁμαρτάνετε· ὁ ἥλιος ἂς μὴ δύῃ, ἐνῷ ἐξακολουθεῖ ἀκόμη ἡ ὀργή σας,
27 οὔτε νὰ δίδετε τόπον εἰς τὸν διάβολον.
28 Ὁ κλέφτης νὰ μὴ κλέβῃ πλέον, ἀλλὰ μᾶλλον νὰ κοπιάζῃ ἐργαζόμενος μὲ τὰ χέρια του τὸ καλόν, διὰ νὰ ἔχῃ νὰ δώσῃ κάτι εἰς ἐκεῖνον ποὺ ἔχει ἀνάγκην.
29 Κακὸς λόγος νὰ μὴ ἐξέρχεται ἀπὸ τὸ στόμα σας ἀλλὰ μόνον καλός, διὰ νὰ οἰκοδομήσῃ ἐκεῖ ποὺ ὑπάρχει ἀνάγκη καὶ νὰ ὠφελήσῃ ἐκείνους ποὺ θὰ τὸν ἀκούσουν.
30 Καὶ μὴ λυπῆτε τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον τοῦ Θεοῦ,, μὲ τὸ ὁποῖον ἐσφραγισθήκατε διὰ τὴν ἡμέραν τῆς ἀπολυτρώσεως.
31 Κάθε πικρία καὶ θυμὸς καὶ ὀργὴ καὶ κραυγὴ καὶ κακολογία ἂς εἶναι μακρυὰ ἀπὸ σᾶς μαζὶ μὲ κάθε κακίαν.
32 Καὶ νὰ εἶσθε καλοὶ ὁ ἕνας πρὸς τὸν ἄλλον, εὔσπλαγχνοι καὶ νὰ συγχωρῆτε ἀλλήλους, καθὼς καὶ ὁ Θεὸς σᾶς συγχώρησεν ἐν Χριστῷ.
|