Β' ΠΡΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΕΙΣ Β'
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 2
Ἐσφαλμέναι ἀντιλήψεις περὶ τῆς ἐλεύσεως τοῦ Κυρίου
1 Ὅσον ἀφορᾷ, ἀδελφοί, τὴν ἔλευσιν τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ τὴν συνάντησίν μας μὲ αὐτόν,
2 σᾶς παρακαλοῦμεν νὰ μὴ σαλευθῆτε γρήγορα ἀπὸ τὴν ὀρθὴν κρίσιν, οὔτε νὰ θορυβηθῆτε, εἰτε διὰ πνεύματος εἴτε διὰ λόγου ἢ δι ἐπιστολῆς ποὺ νὰ προέρχεται δῆθεν ἀπὸ μᾶς καὶ νὰ σᾶς εἰδοποιῇ ὅτι ἔφθασε ἡ Ἡμέρα τοῦ Χριστοῦ.
3 Ἂς μὴ σᾶς ἐξαπατήσῃ κανεὶς κατὰ κανένα τρόπον, διότι δὲν θὰ ἔλθῃ ἡ Ἡμέρα ἐκείνη ἐὰν δὲν ἔλθῃ πρῶτα ἡ ἀποστασία καὶ φανερωθῇ ὁ ἄνθρωπος τῆς ἁμαρτίας, ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας,
4 ὁ ὁποῖος ἐπαναστατεῖ καὶ σηκώνει τὸ κεφάλι ἐναντίον κάθε ὄντος ποὺ λέγεται Θεὸς ἢ λατρεύεται, ὥστε νὰ καθήσῃ σὰν Θεὸς εἰς τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ μὲ τὴν ἀξίωσιν ὅτι εἶναι αὐτὸς Θεός.
5 Δὲν θυμᾶσθε ὅτι σᾶς τὰ ἔλεγα αὐτὰ ὅταν ἤμουν ἀκόμη μαζί σας;
6 Καὶ τώρα ξέρετε ἐκεῖνο ποὺ τὸν ἐμποδίζει νὰ φανερωθῇ πρὶν ἀπὸ τὸν καιρόν του,
7 διότι ἡ ἀνομία ἤδη ἐνεργεῖ μυστικά, ἕως ὅτου φύγῃ ἀπὸ τὸ μέσον ἐκεῖνος ποὺ τώρα ἐμποδίζει,
8 καὶ τότε θὰ φανερωθῇ ὁ ἄνομος, τὸν ὁποῖον ὁ Κύριος θὰ καταστρέψῃ μὲ τὴν πνοὴν τοῦ στόματός του καὶ θὰ τὸν ἐκμηδενίσῃ μὲ τὴν ἐμφάνισιν τῆς ἐλεύσεώς του.
9 Ἡ ἔλευσις δὲ τοῦ ἀνόμου θὰ γίνῃ διὰ τῆς ἐνεργείας τοῦ Σατανᾶ μὲ πᾶσαν δύναμιν καὶ μὲ ψευδῆ σημεῖα καὶ τέρατα,
10 μὲ κάθε εἶδος ἀπάτης τοῦ κακοῦ μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων ποὺ χάνονται, διότι δὲν ἐδέχθησαν νὰ ἀγαπήσουν τὴν ἀλήθειαν ὥστε νὰ σωθοῦν.
11 Διὰ τοῦτο ὁ Θεὸς θὰ στείλῃ εἰς αὐτοὺς μίαν ἐνέργειαν παραπλανητικήν, ὥστε νὰ πιστέψουν εἰς τὸ ψεῦδος,
12 διὰ νὰ κατακριθοῦν ὅλοι ὅσοι δὲν ἐπίστεψαν εἰς τὴν ἀλήθειαν ἀλλ’ ἔδειξαν εὐχαρίστησιν εἰς τὸ κακόν.
Εὐχαριστία καὶ προσευχή
13 Ἐμεῖς ὅμως πρέπει νὰ εὐχαριστοῦμεν πάντοτε τὸν Θεὸν γιὰ σᾶς, ἀδελφοὶ ἀγαπημένοι ἀπὸ τὸν Κύριον, διότι ἀπ’ ἀρχῆς σᾶς ἐδιάλεξε ὁ Θεὸς διὰ σωτηρίαν διὰ τοῦ ἁγιασμοῦ ποὺ δίνει τὸ Πνεῦμα καὶ διὰ τῆς πίστεως εἰς τὴν ἀλήθειαν.
14 Εἰς τοῦτο σᾶς ἐκάλεσε διὰ τοῦ εὐαγγελίου μας, διὰ νὰ ἀποκτήσετε τὴν δόξαν τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
15 Ὥστε λοιπόν, ἀδελφοί, σταθῆτε σταθεροὶ καὶ κρατεῖτε τὰς διδασκαλίας, τὰς ὁποίας ἐδιδαχθήκατε ἀπὸ μᾶς, εἴτε διὰ λόγου εἴτε δι’ ἐπιστολῆς.
16 Αὐτὸς δὲ ὁ Κύριός μας Ἰησοῦς Χριστὸς καὶ ὁ Θεὸς καὶ Πατέρας μας, ὁ ὁποῖος ἀπὸ χάριν μᾶς ἀγάπησε καὶ μᾶς ἔδωκε αἰωνίαν ἐνθάρρυνσιν καὶ καλὴν ἐλπίδα, 17 εἴθε νὰ παρηγορήσῃ τὶς καρδιές σας καὶ νὰ σᾶς στηρίξῃ εἰς κάθε λόγον καὶ ἔργον.
|