ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ Θ'
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 9
Θλῖψις τοῦ Παύλου διὰ τὴν ἀπιστίαν τοῦ Ἰσραήλ
1 Τὴν ἀλήθειαν λέγω ἐνώπιον τοῦ Χριστοῦ, δὲν ψεύδομαι· μὲ βεβαιώνει καὶ ἡ συνείδησίς μου διὰ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος,
2 ὅτι ὑπάρχει λύπη μεγάλη καὶ ἀδιάκοπος πόνος εἰς τὴν καρδιά μου.
3 Θὰ εὐχόμουν μάλιστα νὰ εἶμαι ἐγὼ ὁ ἴδιος ἀνάθεμα, μακρυὰ ἀπὸ τὸν Χριστόν, χάριν τῶν ἀδελφῶν μου, τῶν φυσικῶν συγγενῶν μου,
4 οἱ ὁποῖοι εἶναι Ἰσραηλῖται, εἰς τοὺς ὁποίους ἀνήκει ἡ υἱοθεσία, ἡ δόξα, αἱ διαθῆκαι, ἡ νομοθεσία, ἡ λατρεία καὶ αἱ ὑποσχέσεις,
5 εἰς τοὺς ὁποίους ἀνήκουν οἱ πατέρες καὶ ἐκ τῶν ὁποίων, ἀπὸ ἀνθρωπίνης πλευρᾶς, κατάγεται ὁ Χριστός, ὁ ὁποῖος εἶναι ὑπεράνω ὅλων Θεὸς εὐλογητὸς αἰωνίως. Ἀμήν.
Αἱ ὑποσχέσεις τοῦ Θεοῦ δὲν ἐξέπεσαν
6 Αὐτὸ δὲν σημαίνει ὅτι ἔχει διαψευσθῆ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Διότι πραγματικοὶ Ἰσραηλῖται δὲν εἶναι ὅλοι ὅσοι κατάγονται ἀπὸ τὸν Ίσραήλ,
7 οὔτε ἐπειδὴ εἶναι ἀπόγονοι τοῦ Ἀβραάμ, εἶναι ὅλοι πραγματικὰ παιδιά του, ἀλλὰ κατὰ τὸ ὑπόδειγμα Ἰσαὰκ θὰ προέλθουν οἱ ἀπόγονοί σου.
8 Δηλαδὴ, παιδιὰ τοῦ Θεοῦ δὲν εἶναι ὅσοι γεννῶνται κατὰ τρόπον φυσικόν, ἀλλὰ ὅσοι γεννῶνται ἀπὸ τὴν ὑπόσχεσιν τοῦ Θεοῦ θεωροῦνται ἀπόγονοι.
9 Διότι ὁ λόγος τῆς ὑποσχέσεως εἶναι ὁ ἑξῆς: Κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον θὰ ἔλθω καὶ ἡ Σάρρα θὰ ἔχῃ υἱόν.
10 Καὶ ὄχι μόνον αὐτό, ἀλλὰ καὶ ἡ Ρεβέκκα, ἀπὸ ἕναν ἄνδρα, τὸν πατέρα μας Ἰσαάκ, συνέλαβε παιδιά,
11 καὶ ἐνῷ δὲν εἶχαν ἀκόμη γεννηθῆ καὶ δὲν εἶχαν κάνει τίποτε καλὸν ἢ κακόν, διὰ νὰ μείνῃ ἡ πρόθεσις τοῦ Θεοῦ κατ’ ἐκλογήν,
12 ἡ ὁποία δὲν ἐξαρτᾶται ἀπὸ ἔργα ἄλλα ἀπὸ ἐκεῖνον, ὁ ὁποῖος καλεῖ, ἐλέχθη εἰς αὐτήν, Ὁ μεγαλύτερος θὰ δουλέψῃ τὸν νεώτερον,
13 καθὼς εἶναι γραμμένον, Τὸν Ἰακὼβ ἀγάπησα, τὸν δὲ Ἠσαῦ ἐμίσησα.
Ὁ Θεὸς δὲν εἶναι ἄδικος
14 Τί θὰ ποῦμε λοιπόν; Ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι ἄδικος; Μὴ γένοιτο.
15 Διότι εἰς τὸν Μωϋσῆν λέγει, Θὰ ἐλεήσω ἐκεῖνον ποὺ ἐλεῶ καὶ θὰ σπλαγχνισθῶ ἐκεῖνον ποὺ σπλαγχνίζομαι.
16 Ὥστε λοιπὸν δὲν ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν θέλησιν ἢ τὴν προσπάθειαν τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ ἀπὸ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
17 Διότι λέγει ἡ γραφὴ εἰς τὸν Φαραώ, Γι’ αὐτὸ ἀκριβῶς σὲ ἀνύψωσα, διὰ νὰ δείξω διὰ σοῦ τὴν δύναμίν μου καὶ νὰ διαλυθῇ τὸ ὄνομά μου εἰς ὅλην τὴν γῆν.
18 Ἄρα λοιπὸν ὅποιον θέλει ἐλεεῖ, καὶ ὅποιον θέλει τὸν κάνει σκληρόν.
Ὁ Θεὸς εἶναι κυρίαρχος
19 Θὰ μοῦ πῇς ὅμως, «Γιατὶ κατηγορεῖ ἀκόμη; Διότι ποιός μπορεῖ ν’ ἀντισταθῇ εἰς τὴν θέλησίν του;».
20 Ἀλλὰ ποιός εἶσαι σύ, ὦ ἄνθρωπε, ποὺ ἀντιλέγεις εἰς τὸν Θεόν; Μήπως θὰ πῇ τὸ πλάσμα εἰς τὸν πλάστην, «Γιατὶ μὲ ἔπλασες ἔτσι;».
21 Ἢ μήπως δὲν μπορεῖ ὁ κεραμοποιὸς νὰ κάνῃ ὅ,τι θέλει μὲ τὸν πηλὸν καὶ ἀπὸ τὴν ἴδια μᾶζα νὰ κάνῃ ἕνα ἀγγεῖον διὰ σπουδαίαν χρῆσιν καὶ ἄλλο δι’ εὐτελῆ;
22 Τί θὰ πῇς ἐὰν ὁ Θεός, θέλων νὰ δείξῃ τὴν ὀργήν του καὶ νὰ κάνῃ γνωστὴν τὴν δύναμίν του, ἠνέχθη μὲ πολλὴν μακροθυμίαν σκεύη ὀργῆς παρασκευασμένα διὰ καταστροφήν,
23 καὶ τοῦτο διὰ νὰ κάνῃ γνωστὸν τὸν πλοῦτον τῆς δόξης του σὲ σκεύη ἐλέους ποὺ προετοίμασε διὰ τὴν δόξαν αὐτήν, τοὺς ὁποίους, δηλαδὴ ἐμᾶς,
24 καὶ ἐκάλεσε ὄχι μόνον ἀπὸ τοὺς Ἰουδαίους ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοὺς ἐθνικούς;
25 ὅπως λέγει καὶ στὸ βιβλίον τοῦ Ὠσηέ, Θὰ καλέσω λαόν μου ἐκεῖνον ποὺ δὲν εἶναι λαός μου καὶ ἀγαπημένην ἐκείνη ποὺ δὲν εἶναι ἀγαπημένη,
26 καὶ εἰς τὸν τόπον ἀκριβῶς ὅπου τοὺς εἶπαν, «Σεῖς δὲν εἶσθε λαός μου», ἐκεῖ θὰ ὀνομασθοῦν υἱοὶ τοῦ ζωντανοῦ Θεοῦ.
27 Ὁ Ἡσαΐας φωνάζει διὰ τοὺς Ἰσραηλίτας, Καὶ ἂν οἱ ἀπόγονοι τοῦ Ἰσραὴλ εἶναι ἀναρίθμητοι σὰν τὴν ἄμμον τῆς θαλάσσης, μόνον ἕνα ὑπόλοιπον θὰ σωθῇ.
28 Διότι ὁ Κύριος θὰ ἐκτελέσῃ σύντομα τὴν ἀπόφασίν του μὲ δικαιοσύνην, μάλιστα θὰ τὴν ἐκτελέσῃ σύντομα ἐπὶ τῆς γῆς.
29 Καὶ καθὼς προεῖπε ὁ Ἡσαΐας, Ἐὰν ὁ Κύριος ὁ Σαβαὼθ δὲν μᾶς εἶχε ἀφήσει ἀπογόνους, θὰ εἴχαμε γίνει σὰν τὰ Σόδομα καὶ θὰ εἴχαμε ὁμοιωθῆ πρὸς τὰ Γόμορα.
Ἡ αἰτία τῆς ἀποτυχίας τῶν Ἰσραηλιτῶν
30 Τί θὰ ποῦμε λοιπόν; Ὅτι οἱ ἐθνικοὶ ποὺ δὲν ἐπεδίωκαν δικαίωσιν τὴν ἐπέτυχαν, ἀλλὰ δικαίωσιν ποὺ προέρχεται ἀπὸ τὴν πίστιν.
31 Ἐνῷ οἱ Ἰσραηλῖται ποὺ ἐπεδίωκαν δικαίωσιν διὰ τῆς τηρήσεως τοῦ νόμου δὲν τὴν ἐπέτυχαν.
32 Γιατί; Διότι δὲν ἐπεδίωκαν νὰ τὴν ἐπιτύχουν διὰ πίστεως, ἀλλὰ διὰ τῶν ἔργων τοῦ νόμου. Ἐσκόνταψαν δηλαδὴ εἰς τὸν λίθον τοῦ προσκόμματος,
33 καθὼς εἶναι γραμμένον, Θέτω εἰς τὴν Σιὼν λίθον προσκόμματος καὶ πέτραν σκανδάλου καὶ καθένας ποὺ πιστεύει εἰς αὐτὸν δὲν θὰ ντροπιασθῇ.
|