ΠΡΟΣ ΡΩΜΑΙΟΥΣ Α'

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ 1

Χαιρετισμοί

1 Ὁ Παῦλος δοῦλος Ἰησοῦ Χριστοῦ, καλεσμένος ἀπόστολος, ξεχωρισμένος διὰ τὴν ὑπηρεσίαν τοῦ εὐαγγελίου τοῦ Θεοῦ,

2 τὸ ὁποῖον εἶχε ἀπὸ πρὶν ὑποσχεθῆ ὁ Θεὸς διὰ τῶν προφητῶν του εἰς τὰς ἁγίας γραφάς,

3 περὶ τοῦ Υἱοῦ του, ὁ ὁποῖος, ἀπὸ ἀνθρωπίνης πλευράς, ἐγεννήθηκε ἀπὸ τὸ γένος τοῦ Δαυΐδ,

4 διακηρύχθηκε δὲ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ μὲ δύναμιν κατὰ τὸ Πνεῦμα ἁγιωσύνης διὰ τῆς ἀναστάσεώς του ἐκ νεκρῶν, δηλαδὴ περὶ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου μας,

5 διὰ τοῦ ὁποίου ἐλάβαμε χάριν καὶ ἀποστολήν, νὰ κηρύξωμεν ὑπακοὴν εἰς τὴν πίστιν εἰς ὅλα τὰ ἔθνη χάριν τοῦ ὀνόματός του,

6 μεταξὺ τῶν ὁποίων εἶσθε καὶ σεῖς καλεσμένοι τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ,

7 γράφω εἰς ὅλους ποὺ βρίσκονται εἰς τὴν Ρώμην, τοὺς ἀγαπητοὺς τοῦ Θεοῦ, τοὺς καλεσμένους νὰ εἶναι ἅγιοι. Χάρις νὰ εἶναι σ’ ἐσᾶς καὶ εἰρήνη ἀπὸ τὸν Θεὸν τὸν Πατέρα μας καὶ τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν.

Ὁ Παῦλος ἐπιθυμεῖ νὰ ἐπισκεφθῇ τὴν Ρώμην

8 Ἐν πρώτοις εὐχαριστῶ τὸν Θεόν μου διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ γιὰ ὅλους σας, διότι ἡ πίστις σας διαλαλεῖται εἰς ὅλον τὸν κόσμον.

9 Μάρτυς μου εἶναι ὁ Θεός, τὸν ὁποῖον ὑπηρετῶ μὲ τὸ πνεῦμά μου εἰς τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Υἱοῦ του, ὅτι σᾶς ἐνθυμοῦμαι χωρὶς διακοπήν,

10 καὶ πάντοτε παρακαλῶ εἰς τὰς προσευχάς μου, μήπως, μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, θὰ ἐχω τὴν εὐτυχίαν ἐπὶ τέλους νὰ ἔλθω σ’ ἐσᾶς.

11 Διότι ἔχω ζωηρὴν ἐπιθυμίαν νὰ σᾶς ἰδῶ, διὰ νὰ σᾶς μεταδώσω χάρισμα πνευματικόν,  ὥστε νὰ στηριχθῆτε, δηλαδὴ νὰ ἐνθαρρυνθοῦμε μαζί,

12 ὅταν θὰ εἶμαι μεταξύ σας, διὰ τῆς ἀμοιβαίας πίστεως, τῆς δικῆς σας καὶ τῆς δικῆς μου.

13 Δὲν θέλω νὰ ἀγνοῆτε, ἀδελφοί, ὅτι πολλὲς φορὲς εἶχα τὴν πρόθεσιν νὰ ἔλθω σ’ ἐσᾶς, ἀλλὰ μέχρι σήμερα ἐμποδίσθηκα, διὰ νὰ ἔχω κάποιον καρπὸν καὶ μεταξύ σας καθὼς καὶ μεταξὺ τῶν λοιπῶν ἐθνικῶν.

14 Εἰς τοὺς Ἕλληνας καὶ τοὺς μὴ Ἕλληνας, εἰς τοὺς σοφοὺς καὶ τοὺς ἀμόρφωτους εἶμαι χρεωστής.

15 Γι’ αὐτό, ὅσον ἐξαρτᾶται ἀπὸ ἐμέ, εἶμαι πρόθυμος νὰ κηρύξω τὸ εὐαγγέλιον καὶ σ’ ἐσᾶς ποὺ βρίσκεσθε εἰς τὴν Ρώμην.

Ἡ φύσις τοῦ εὐαγγελίου

16 Διότι δὲν ἐντρέπομαι τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ· εἶναι δύναμις τοῦ Θεοῦ πρὸς σωτηρίαν διὰ κάθε ἄνθρωπον ποὺ πιστεύει, διὰ τὸν Ἰουδαῖον πρῶτα καὶ ἐπίσης διὰ τὸν Ἕλληνα.

17 Διότι εἰς αὐτὸ φανερώνεται δικαίωσις ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ, ἀπὸ πίστιν εἰς πίστιν, ὅπως εἶναι γραμμένον: Ἐκεῖνος ποὺ δικαιώνεται διὰ τῆς πίστεως θὰ ζήσῃ.

Ἡ κοινὴ διαγωγὴ τῶν ἐθνικῶν

18 Διότι ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ φανερώνεται ἀπὸ τὸν οὐρανὸν ἐναντίον κάθε ἀσεβείας καὶ κακίας τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι διὰ τῆς κακίας των καταπνίγουν τὴν ἀλήθειαν,

19 διότι ὅ,τι εἶναι δυνατὸν νὰ γίνῃ γνωστὸν περὶ τοῦ Θεοῦ, τοὺς εἶναι φανερόν, ἐπειδὴ ὁ Θεὸς τοὺς τὸ ἐφανέρωσε.

20 Διότι αἱ ἀόρατοι ἰδιότητές του, δηλαδὴ ἡ αἰώνια δύναμίς του καὶ ἡ Θεότης του, βλέπονται καθαρά, ἀφ’ ὅτου ἐδημιουργήθηκε ὁ κόσμος, γινόμεναι νοηταὶ διὰ μέσου τῶν δημιουργημάτων, ὥστε νὰ εἶναι οἱ ἄνθρωποι ἀναπολόγητοι,

21 διότι ἐνῷ ἐγνώρισαν τὸν Θεόν, δὲν τὸν ἐτίμησαν ὡς Θεὸν οὔτε τὸν εὐχαρίστησαν, ἀλλὰ μὲ τὰς σκέψεις των παρεδόθησαν εἰς μάταια πράγματα καὶ ἐσκοτίσθηκε ἡ ἀνόητη διάνοιά τους.

22 Ἐνῷ ἔλεγαν ὅτι εἶναι σοφοί, ἔγιναν μωροὶ

23 καὶ ἀντήλλαξαν τὴν λαμπρότητα τοῦ ἀφθάρτου Θεοῦ μὲ τὸ ὁμοίωμα τῆς μορφῆς φθαρτοῦ ἀνθρώπου καὶ πτηνῶν καὶ τετραπόδων καὶ ἑρπετῶν.

24 Διὰ τοῦτο, τοὺς παρέδωσε ὁ Θεὸς μὲ τὰς ἐπιθυμίας τῶν καρδιών τους εἰς ἀκαθαρσίαν, ὥστε νὰ ἀτιμάζουν τὰ σώματά τους μεταξύ τους.

25 Ἀντήλλαξαν τὴν ἀλήθειαν τοῦ Θεοῦ μὲ τὸ ψεῦδος καὶ ἐσεβάσθησαν καὶ ἐλάτρευσαν τὴν κτίσιν ἀντὶ τοῦ Δημιουργοῦ, ὁ ὁποῖος εἶναι εὐλογητὸς αἰωνίως. Ἀμήν.

26 Διὰ τοῦτο τοὺς παρέδωσε ὁ Θεὸς εἰς πάθη ἀτιμωτικά, διότι καὶ αἱ γυναῖκες τους ἀντήλλαξαν τὴν φυσικὴν χρῆσιν μὲ τὴν ἀφύσικην,

27 ὁμοίως καὶ οἱ ἄνδρες, ἀφοῦ ἄφησαν τὴν φυσικὴν χρῆσιν τῆς γυναικός, ἄναψαν ἀπὸ τὰς ὀρέξεις τους μεταξύ τους, ὥστε ἀσελγοῦν ἄνδρες μὲ ἄνδρες, ἀπολαμβάνοντες ἔτσι ὁ ἕνας ἀπὸ τὸν ἄλλον τὴν ἀνταμοιβὴν τῆς πλάνης των ποὺ τοὺς ἄξιζε.

28 Καὶ ἐπειδὴ δὲν ἔκριναν ἄξιον λόγου τὸ νὰ ἔχουν ὀρθὴν γνῶσιν διὰ τὸν Θεόν, τοὺς παρέδωσε ὁ Θεὸς εἰς ἀνάξιον νοῦν, ὥστε νὰ κάνουν ἐκεῖνα ποὺ δὲν ἀρμόζει,

29 γεμᾶτοι ἀπὸ κάθε ἀδικίαν,  πορνείαν, πονηρίαν, πλεονεξίαν, κακίαν, γεμᾶτοι φθόνον, φόνον, ἔριδα, δόλον, κακοήθιαν, ψιθυρισταί,

30 συκοφάνται, ἐχθροὶ τοῦ Θεοῦ, ὑβρισταί, ὑπερήφανοι, ἀλαζόνες, ἐφευρέται κακῶν, ἀπειθεὶς εἰς τοὺς γονεῖς,

31 ἀνόητοι, ἄστατοι, ἄστοργοι, σκληροί, ἀνελεήμονες,
32 οἱ ὁποῖοι, ἂν καὶ ἐγνώρισαν τὸν νόμον τοῦ Θεοῦ, ὅτι ἐκεῖνοι ποὺ κάνουν τέτοια πράγματα εἶναι ἄξιοι θανάτου, ὄχι μόνον τὰ κάνουν ἀλλὰ καὶ ἐπιδοκιμάζουν ἐκείνους ποὺ τὰ κάνουν.