Νά, σύν τοίς ἄλλοις, πώς ἡ Ἐκκλησία ὑμνεῖ τόν ἀρχάγγελο Γαβριήλ σ’ αὐτή τή γιορτή του: «Θρόνω παριστάμενος τῆς τρισηλίου Θεότητας καί πλουσίως λαμπόμενος, ταίς θείαις λαμπρότησι, ταίς ἐκπεμπομέναις, ἀπαύστως ἐκεῖθεν, τούς ἐπί γῆς χαρμονικῶς, χοροστατοῦντας καί εὐφημούντας σε, παθῶν ἀχλύος λύτρωσαι, καί φωτισμῷ καταλάμπρυνον, Γαβριήλ Ἀρχιστράτηγε, πρεσβευτά τῶν ψυχῶν ἡμῶν. Τῶν ἀσωμάτων λειτουργῶν ὡς πρωτεύων, τό πρό αἰώνων ὁρισθέν ὄντως μέγα, σύ Γαβριήλ πεπίστευσαι μυστήριον, τόκον τόν ἀπόρρητον, τῆς ἁγίας Παρθένου, Χαῖρε, προσφωνῶν αὕτη, ἡ κεχαριτωμένη. Χρεωστικῶς σε ὅθεν οἱ πιστοί, ἐν εὐφροσύνῃ ἀεί μακαρίζαμεν».

Δέν γνωρίζουμε λεπτομέρειες για το γεγονός καί ποῦ ἐλάμβανε χώρα η Σύναξις αὐτή. Πιθανόν νά ἐτελεῖτο σέ ναό τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ, σε ἀνάμνηση κάποιου θαύματος.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος δ'. Ταχύ προκατάλαβε.

Ὡς θεῖος Ἀρχάγγελος, τῶν νοερῶν στρατιῶν, Τριάδος τήν ἔλλαμψιν, καθυποδέχῃ λαμπρῶς, Γαβριήλ Ἀρχιστράτηγε· ὅθεν ἐκ πάσης βλάβης, καί παντοίας ἀνάγκης, σῶζε ἀπαρατρώτους, τούς πιστῶς σε τιμῶντας, καί πόθῳ ἀνευφημοῦντας, τά σά θαυμάσια.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ὁ ὑψωθείς ἐν τῷ Σταυρῷ.

Τῶν ἀσωμάτων λειτουργῶν ὡς πρωτεύων, τὸ πρό αἰώνων ὁρισθέν ὄντως μέγα, σύ Γαβριήλ πεπίστευσαι μυστήριον, τόκον τόν ἀπόρρητον, τῆς Ἁγίας Παρθένου, χαῖρε προσφωνῶν αὐτῇ, ἡ Κεχαριτωμένη. Χρεωστικῶς σε ὅθεν οἱ πιστοί, ἐν εὐφροσύνῃ, ἀεί

μακαρίζομεν.

Μεγαλυνάριον.

Τίς ἀπαριθμήσει τάς πρός ἡμᾶς, σοῦ εὐεργεσίας, Ἀρχιστράτηγε Γαβριήλ; σύ γάρ καθ’ ἑκάστην, ἐπιφοιτῶν τῷ κόσμῳ, τά κρείττω πᾶσι νέμεις· διό ὑμνοῦμέν σε.