Ὁ Ὅσιος Ἀντίπας γεννήθηκε τὸ 1816 στὸ Καλαποδέστι Ρουμανίας, στὴν περιοχὴ τοῦ Μπουζάου ἀπὸ γονεῖς εὐσεβεῖς καὶ φιλόθεους, τὸν διάκονο Κονσταντὶν Λουτσιὰν καὶ τὴν Αἰκατερίνη Μανάσε, ποὺ ἀργότερα ἔγινε μοναχὴ μὲ τὸ ὄνομα Ἐλισάβετ. Τὸ κοσμικὸ ὄνομα τοῦ Ὁσίου ἦταν Ἀλέξανδρος.
Ἀπὸ τὴν παιδική του ἡλικία ἀγαποῦσε τὸ μοναχικὸ βίο, γι’ αὐτὸ ἔγινε μοναχός. Ἀσκήτεψε γιὰ πολλὰ χρόνια στὸ Ἅγιον Ὄρος, στὴ Μονὴ Τιμίου Προδρόμου τῆς Μολδαβίας τῆς Ρουμανίας καὶ κατέληξε στὸ νησὶ Λάντογκα, κοντὰ στὴ Φιλανδία, ὅπου μόνασε στὴ Μονὴ Βάλαμο. Ἐκεῖ ὁ Ὅσιος Ἀντίπας μετέφερε τὸ ἡσυχαστικὸ πνεῦμα τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ ἀφοῦ ἔζησε θεοφιλῶς, κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη τὸ 1882.