Ὁ Ἅγιος Νεομάρτυς Χρῆστος καταγόταν ἀπὸ τὴν Ἀλβανία καὶ ᾖλθε στὴν Κωνσταντινούπολη, ὅπου ἐργαζόταν ὡς κηπουρός. Κάποια μέρα λογομάχησε μὲ κάποιο Τοῦρκο, ὁ ὁποῖος τὸν κατάγγειλε στὶς ἀρχὲς μὲ τὴν συκοφαντία ὅτι ἐξύβρισε τὴ μουσουλμανικὴ θρησκεία. Οἱ Τοῦρκοι τὸν συνέλαβαν καὶ τὸν ἔριξαν στὴ φυλακή. Τὰ βασανιστήρια δὲν ἄλλαξαν τὴν σταθερὴ πίστη τοῦ Ἁγίου στὸν Χριστό. Γι’ αὐτὸ καὶ οἱ Τοῦρκοι ἀπέκοψαν τὴν τίμια κεφαλὴ αὐτοῦ, τὸ ἔτος 1748. Τὸ μαρτύριό του παρακολούθησε καὶ ὁ λόγιος Καισάριος Δαπόντε, ὁ ὁποῖος βρισκόταν στὴν ἴδια φυλακὴ καὶ ἀργότερα συνέγραψε τὸ μαρτύριο τοῦ Ἁγίου.

Ἀπολυτίκιο. Ἦχος γ’.

Θεῖον βλάστημα ἐξ Ἡπείρου, καί ἀγλάϊσμα Βασιλευούσης, ἀνεδείχθης νέε ἀθλητά Χρῆστε,

τόν Χριστόν ὡμολογήσας στερρότατα, τόν τοῦ μαρτυρίου ὑπέμεινας θάνατον.

Ἅγιε Χρῆστε κηπουρέ, Ἔνδοξε, Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε δωρήσασθε ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.