Ὁ Ἅγιος Ἀρίστων ἔζησε στὴν Κύπρο κατὰ τὰ τέλη τοῦ 4^ου καὶ ἀρχὲς τοῦ 5^ου αἰῶνα μ.Χ. Κατὰ τὴν ἐποχὴ ἐκείνη στὴν ἐπαρχία τῆς Πάφου ὑπῆρχαν δύο Ἐπίσκοποι. Ἕνας στὴν περιοχὴ τῆς Πάφου μὲ ἕδρα τὴ Νέα Πάφο καὶ ὁ ἄλλος στὴν περιοχὴ τῆς Ἀρσινόης μὲ ἕδρα τὴν Ἀρσινόη, ἐκεῖ ποὺ βρίσκεται σήμερα ἡ πόλη τῆς Χρυσοχούς. Σύμφωνα μὲ ὅσα ἀναφέρει ὁ Ἅγιος Νεόφυτος ὁ Ἔγκλειστος († 24 Ἰανουαρίου), ὁ Ἅγιος Ἀρίστων εἶναι ὁ δεύτερος κατὰ σειρὰ Ἐπίσκοπος Ἀρσινόης. Πρῶτος ἀναφέρεται κάποιος Νικόλαος. Ἀκολουθεῖ αὐτὸς καὶ ὕστερα οἱ Ἅγιοι Νίκων καὶ Ἀρκάδιος. Καὶ οἱ τρεῖς αὐτοὶ Ἅγιοι, Ἀρίστων, Νίκων καὶ Ἀρκάδιος, θεωροῦνται κατὰ τὸν Ὅσιο Νεόφυτο ἰσάξιοι τῶν τριῶν μεγάλων Πατέρων καὶ Ἱεραρχῶν τῆς Ἐκκλησίας μας, τοῦ Μεγάλου Βασιλείου, τοῦ Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καὶ τοῦ Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.

Ὁ Ἅγιος Ἀρίστων καταγόταν ἀπὸ εὐσεβεῖς γονεῖς, οἱ ὁποῖοι φρόντισαν γιὰ τὴν κατὰ Θεὸν παιδεία καὶ ἀνατροφὴ τοῦ υἱοῦ τους. Ἡ ἀρετὴ καὶ ἡ κατὰ Χριστὸν πολιτεία ἦταν ὁ σκοπὸς τῆς ζωῆς τοῦ Ἁγίου Ἀρίστωνος. Ἡ ὁλοκληρωτικὴ αὐτοπαράδοσή του στὸν Κύριο τὸν βοήθησε νὰ ἀποκτήσει τὴν ἀρετὴ τῆς πραότητας καὶ τὴ βασιλίδα τῶν ἀρετῶν, τὴν ταπείνωση, καὶ ἀπὸ αὐτὴ τὴν ἁγιότητα. Μὲ ἔργα καὶ λόγια ἔγινε φλογερὸς διδάσκαλος τῆς εὐσέβειας καὶ τῆς ὀρθοδόξου πίστεως, προστάτης τῶν ὀρφανῶν, παρήγορος ἄγγελος τῶν πτωχῶν καὶ ἀσθενούντων, πατέρας στοργικὸς γιὰ ὅλους. Ὁ λόγος τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, «ὅσῳ μέγας εἶ, τοσούτῳ ταπεινοῦ σεαυτόν, καὶ ἔναντι Κυρίου εὑρήσεις χάριν», βρῆκε τὴ ἐφαρμογή του στὸ πρόσωπο τοῦ Ἁγίου. Ὁ Ἅγιος Θεὸς τὸν ἀξίωσε καὶ τοῦ χαρίσματος τῆς θαυματουργίας. Ἡ γραφίδα τοῦ Ὁσίου Νεοφύτου γράφει γιὰ τὸν Ἅγιο Ἀρίστωνα ὅτι ἦταν «κατὰ δαιμόνων ἄριστος ἀριστεύς».
Ὁ Ἅγιος Ἀρίστων κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. Ταχὺ προκατάλαβε.
Τῆς ποίμνης σου ἄριστα ἱεραρχήσας, σοφέ, φωτὶ κατελάμπρυνας ταύτην Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, Ἀρίστων μακάριε· ὅθεν καὶ τὴν ψυχήν σου, θεῖοι ἄγγελοι ἦραν, ἵνα τὸ στέφος λαβῆς, ὡς πιστὸς οἰκονόμος, πρεσβεύων ἀκαταπαύστως ὑπὲρ τῶν τιμώντων σε.