Ὁ Ἅγιος Στέφανος ὁ Μέγας, ἡγεμόνας τῆς Μολδαβίας, γεννήθηκε τό 1439 καί ἦταν υἱός τοῦ Βογδάνου Β’, φονευθέντος τό 1451 στό Δεουσένι ἀπό τόν Πέτρο Ἀαρόν, καί τῆς Ἑλένης. Ἀφοῦ ἐκδιώχθηκε  ὑπό τῶν φονέων τοῦ πατέρα του, κατόρθωσε νά προσεταιρισθεῖ τόν πρίγκηπα Βλάντ, ὁ ὁποῖος προσφέρθηκε νά τόν ὑποστηρίξει στή διεκδίκηση τῶν δικαιωμάτων του.

Τό 1457, οἱ ἐκπρόσωποι τοῦ κλήρου, ἕνα μέρος τῶν Βογυάρων καί οἱ ἐπικεφαλῆς τοῦ στρατοῦ ἀνακηρύσσουν ἡγεμόνα τόν Στέφανο, ὁ ὁποῖος χρίζεται ἀπό τόν Μητροπολίτη Θεόκτιστο. Γιά τήν Ὀρθόδοξη πίστη καί τήν ἐλευθερία τῆς Μολδαβίας ἔδωσε πολλές μάχες μέ τους Τούρκους, Πολωνούς, Τατάρους καί Οὔγγρους, προκαλώντας τό θαυμασμό ὅλων τῶν λαῶν τῆς Εὐρώπης καί τοῦ Πάπα Σίξτου Δ’, ὁ ὁποῖος τόν ὀνόμασε «ἀληθῆ ἀθλητή τῆς χριστιανικῆς πίστεως» καί ὑποσχέθηκε νά τόν βοηθήσει. Ἡ βοήθεια αὐτή, ὅμως, δέν ἦλθε ποτέ! Ὁ βοεβόδας Στέφανος εἶχε συνήθεια μετά ἀπό κάθε μάχη νά κτίζει μοναστήρια καί ἐκκλησίες, ὁ ἀριθμός τῶν ὁποίων ἀνέρχεται σέ πέραν τῶν σαράντα. Ἔδωσε δε περισσότερες ἀπό τριάντα τέσσερις νικηφόρες μάχες. Ἦταν ταπεινός καί χαρακτηριστικά ἔλεγε ὅτι ὁ Θεός κατατρόπωσε τούς ἐχθρούς μας. Κατόρθωσε νά δημιουργήσει ἕνα ἰσχυρό κράτος. Μετά ἀπό τίς νικηφόρες μάχεςκρατοῦσε πολυήμερη αὐστηρή νηστεία, ὅχι μόνο αὐτός, ἀλλά καί οἱ ὑπηκόοι του. Λέγεται, ἐπίσης, ὅτι πρίν ἀπό τή διεξαγωγή διαφόρων πολεμικῶν ἐπιχειρήσεων συνήθιζε νά παντρεύει εἴκοσι τέσσερα ἀγόρια καί ἄλλα τόσα κορίτσια, προικίζοντάς τα καί δίνοντάς τους διάφορες τιμές καί ἀξιώματα.

Ὁ Ἅγιος Στέφανος εἶναι ἕνας ἀπό τούς μεγαλύτερους εὐεργέτες τοῦ Ἁγίου Ὄρους μετά ἀπό τήν Ἅλωση τῆς Βασιλεύουσας. Πολλές μονές δέχθηκαν τή βοήθειά του, ὅπως ἡ Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου, ἡ ὁποία ἀνακαινίσθηκε ἐξ ὁλοκλήρου ἀπό αὐτόν, ἡ Ἱερά Μονή Ζωγράφου (τῆς ὁποίας εἶναι ὁ δεύτερος μεγάλος Κτίτορας) καί ἡ Ἱερά Μονή Βατοπεδίου, τῆς ὁποίας ἔκτισε τόν ἀρσανᾶ (λιμάνι), στόν ὁποῖο σώζεται μία μαρμάρινη πλάκα, ὅπου παριστάνεται ὁ Ἅγιος Στέφανος νά δωρίζει τόν ἀρσανᾶ στήν Παναγία. Δώρισε δε πολλά χειρόγραφα (μηναῖα, τετραευάγγελα, εὐαγγέλια, ἀποστόλους καί ἄλλα), καθώς ἐπίσης χρυσοκέντητα ἄμφια καί «ποδιές» σέ διάφορα μοναστήρια τοῦ Ἅγίου Ὄρους ἀλλά καί τῆς Μολδαβίας.