Ὁ Ἅγιος Λέων γεννήθηκε στή Σικελία καί ὁ πατέρας του λεγόταν Παῦλος. Διαδέχθηκε στόν ἐπισκοπικό θρόνο τῆς Ρώμης τόν Ἅγιο Ἀγάθωνα († 20 Φεβρουαρίου) καί ἀρχιεράτευσε ἀπό τόν Δεκέμβριο τοῦ 681 ὥς τίς 3 Ἰουλίου τοῦ 683 μ.Χ. Ὑπέγραψε τά Πρακτικά τῆς ΣΤ’ Οἰκουμενικῆς Συνόδου καί ἐφάρμοσε τίς ἀποφάσεις τπης Συνόδου καταδικάζοντας τούς ὀπαδούς τοῦ Μονοθελητισμοῦ, ἀνάμεσα στούς ὁποίους ἦταν καί ὁ προκάτοχός του Ἐπίσκοπος Ὁνώριος.

Εἶχε τό χάρισμα τῆς εὐφράδειας, ἦταν πολύ μορφωμένος στίς Ἁγίες Γραφές, γνώστης τῆς ἑλληνικῆς καί λατινικῆς γλώσσας, της ψαλμωδίας καί ἔκανε πολλές ἀγαθοεργίες. Διακρινόταν γιά τή φιλανθρωπία του καί εἶχε πνεῦμα αὐτοθυσίας. Ἦταν μεγαλόπρεπος λειτουργός. Ἀναστήλωσε πολλούς ναούς καί ἔκτισε δίπλα στό ναό τῆς Ἁγίας Βιβιανῆς μέσα στή Ρώμη ἕνα ναό στόν ὁποῖο κατέθεσε τά λείψανα τῶν Ἁγίων Σιμπλικίου, Φαυστίνου καί Βεατρίκης († 29 Ἰουλίου), ἀλλά καί ἄλλων Μαρτύρων ἀφιερώνοντας τό ναό στόν Ἀπόστολο Παῦλο.