Ὁ Ἅγιος Κύριλλος, Ἐπίσκοπος Ρηγίου τῆς Καλαβρίας, ἔζησε τόν 7^ο καί 8^ο αἰῶνα μ.Χ. Ἀκολούθησε τό μοναχικό βίο ζώντας μιά πολύ σκληρή ἀσκητική ζωή γιά πολλά χρόνια ὡς ἀναχωρητής σέ σπήλαια καί στή δύσβατη περιοχή Τερρέτι, πού ὀνομάζεται σήμερα Κρημνός τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου. Ὁ Θεός τόν χαρίτωσε μέ πολλές ἀρετές καί γιά τό λόγο αὐτό ἐξελέγη Ἐπίσκοπος Ρηγίου.

Ἦταν σύγχρονος τοῦ Ἁγίου Σαβίνου, Ἐπισκόπου Κατάνης († 15 Ὀκτωβρίου) καί ἔκτισε μονή στήν ὁπία ἔκειρε μοναχό, χειροτόνησε ἀρχιδιάκονο καί ἱερέα τόν Ἅγιο Λέοντα († 20 Φεβρουαρίου), πού ἀργότερα ἐξελέγη Ἐπίσκοπος Κατάνης. Τά χρόνια τῆς Ἀρχιερατείας του ἦταν πολύ δύσκολα λόγῳ τῆς εἰκονομαχίας πού ταλάνιζε ὁλη τήν αὐτοκρατορία. Ἡ θεολογική αὐτή διαμάχη ἐπηρέαζε καί τόν ἐκκλησιαστικό βίο στήν περιοχή τῆς Καλαβρίας καί τῆς Σικελίας, ἀφοῦ ὁ αὐτοκράτορας Λέων Γ’ ὁ Ἴσαυρος εἶχε ὑπαγάγει, λόγῳ τῆς εἰκονομαχίας, τή νότιο Ἰταλία στήν ἐκκλησιαστική δικαιοδοσία τῆς Κωνσταντινουπόλεως.