Ἡ Ὁσία Μάρθα ἦταν μητέρα τοῦ Ὁσίου Συμεών, τοῦ ἐν τῷ Θαυμαστῷ ὄρει τῆς Ἀντιοχείας (521 -592 μ.Χ.). Ἔγινε μοναχή καί επιδόθηκε σέ ἔργα φιλανθρωπίας καί εὐποιΐας.

Ὁ βιογράφος τῆς Ὁσίας, πού ἦταν μοναχός τοῦ Θαυμαστοῦ ὄρους, γράφει σχετικά:

«Ἀνεβαίνοντας πρός τόν τίμιο υἱό της, ὅπως συνήθιζε, στό Θαυμαστό ὄρος, ὅσους βρίσκονταν στό δρόμο της πεσμένοι καί πληγωμένοι, , τούς σήκωνε μέ ἀγάπη ἔνθαρρύνοντάς τους μέ παρηγορητικά λόγια καί κάνοντας ἐπιδέσμους ἀπό τά ἐνδύματά της, τούς ἔβρεχε μέ κρασί καί λάδι καί τούς γιάτρευε. Ἔτσι πορευόταν τό δρόμο της μέ χαρά. Γιατί ἐκεῖνον τόν καιρό γίνονταν πολλές ληστρικές ἐπιθέσεις σ’ ἐκεῖνα τά μέρη. Συναγωνιζόταν αὐτούς πού ἀσχολοῦνταν μέ τή διακονία καί ἔλουζε τούς ἄρρωστους ἀδελφούς μας, προσφέροντας πάρα πολλά στή δαπάνη πού χρειαζόταν γι’ αὐτούς».