Τό ἱερό λείψανο τῆς Ὁσίας Ἰουλιανῆς († 10 Ὀκτωβρίου), πού ἦταν ἐνταφιασμένο κοντά στόν μεγάλο ναό τῆς Λαύρας τῶν Σπηλαίων τοῦ Κιέβου, βρέθηκε ἄφθαρτο ἀπό τόν ἀρχιμανδρίτη Ἐλισσαῖο (1599 – 1624), ἀδελφό τῆς μονῆς καί εἶναι πηγή ἰάσεων καί εὐλογιῶν. Μία ἀργυρή ἐπιγραφή στήν ξύλινη λάρνακα ἔγραφε ὅτι ἦταν ἡ «Πριγκίπισσα Ἰουλιανή Ὀλσάνσκυ, θυγατέρα τοῦ Πρίγκηπα Γρηγορίου Ὀλσάνσκυ», ἡ ὁποία «κοιμήθηκε παρθένος τό 16^ο ἔτος ἀπό τήν γέννησή της». Τό ἱερό λείψανο, τό ὁποῖο ἔφερε κοσμήματα καί πολύτιμα ἐνδύματα, ἀνακομίσθηκε άπό τούς μοναχούς στό ναό, χωρίς κανείς νά ἀσχοληθεῖ περισσότερο μέ αὐτό.

Ὅταν Μητροπολίτης Κιέβου ἦταν ὁ Πέτρος Μογγίλας († 1647), ἡ Ἁγία ἐμφανίσθηκε σέ ὅραμα καί τοῦ εἶπε: «Γιατί, Δέσποτα, ἐπιτρέπεις νά δείχνουν τόση ἀσέβεια στό λείψανό μου; Ὁ Κύριος τό ἐδόξασε μέ ἀφθαρσία, ἀλλά οἱ μοναχοί τῆς Λαύρας ἀπό ὀλιγοπιστία τό ἔχουν ἐγκαταλείψει σέ μία γωνία τῆς ἐκκλησίας καί δέν τοῦ ἀπονέμουν τήν τιμή πού πρέπει σέ ἅγια λείψανα. Ὥς πότε θα τό ἀνέχεσαι;».