Ὅλοι αὐτοί οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες κατάγονταν ἀπό τήν Ἰταλία καί ἄθλησαν κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Τραϊανοῦ (98 – 117 μ.Χ.). Ἀποφεύγοντας τόν διωγμό τῶν Χριστιανῶν, διαπέρασαν μέ πλοιάριο στό Δυρράχιο, ἀκριβῶς τήν ἡμέρα ἐκείνη κατά τήν ὁποία ὑπέμεινε τόν μαρτυρικό θάνατο ὁ Ἐπίσκοπος τῆς πόλεως Ἄστιος († 6 ἰουλίου).

Βλέποντας αὐτόν ἐπάνω στό ξύλο κρεμασμένο, ἀλειμμένο μέ μέλι καί δαγκωμένο ἀπό μέλισσες καί σφῆκες, νά ὑπομένει ἀγόγγυστα τό φρικτό αὐτό βασανιστήριο, τόν μακάρισαν μεγαλοφώνως.

Κατόπιν αὐτοῦ συνελήφθησαν ἀπό τόν ἀνθύπατο Ἀγρικόλλα, ὁμολόγησαν τόν Χριστό, καταδικάσθηκαν σέ θάνατο κεί ἐρρίφθησαν στό Ἀδριατικό πέλαγος, ὅπου βρῆκαν μαρτυρικό θάνατο.