Οἱ Ἅγιοι Μάρτυρες Ἀνατολία, Βικτώρια καί Αὐδάξιος μαρτύρησαν κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Δεκίου (249 – 251 μ.Χ.). Ἡ Ἀνατολία καί ἡ Βικτωρία ἦσαν ἀδελφές καί εἶχαν ἀφιερωθεῖ στόν Χριστό. Ἡ Ἁγία Ἀνατολία μάλιστα εἶχε ἀπό τόν Θεό τό χάρισμα τῆς θαυματουργίας καί θεράπευε ἀνθρώπους πού ἔπασχαν ἀπό διάφορες ἀναπηρίες. Ἡ δράση της ἐπεκτάθηκε μέχρι καί τήν περιοχή τοῦ Πικηνοῦ. Ἡ οἰκογένειά τους θέλησε νά τίς νυμφεύσει μέ εὐγενεῖς εἰδωλολάτρες, ἀλλά αὐτές ἀντιστάθηκαν. Γιά τόν λόγο αυτό οἱ μνηστῆρες τους, ὁ Τῖτος Αὐρήλιος καί ὁ Εὐγένιος, τίς φυλάκισαν καί μετά ἀπό τίς συνεχεῖς ἀρνήσεις τῶν Ἁγίων τίς παρέδωσαν στίς Ἀρχές.