Ὁ Ἅγιος Μάρτυς Ἰούστος καταγόταν ἀπό τήν Ρώμη καί ὑπηρετοῦσε ὡς στρατιώτης στίς ρωμαϊκές λεγεῶνες ὑπό τόν τριβοῦνο Κλαύδιο, χωρίς νά γνωρίζουμε ὅμως, πότε ἄθλησε.

Σχετίσθηκε μέ Χριστιανούς συναδέφλους του, κατά τήν διάρκεια ἐκστρατείας, καί ζήτησε ἀπό αὐτούς νά καταστεῖ κοινωνός τῆς πίστεώς τους. Ἡ συστηματική κατήχηση τῶν Χριστιανῶν στρατιωτῶν καί ἡ ἐμφάνιση σέ αὐτόν σέ ὅραμα τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, γύρω ἀπό τόν ὁποῖο ἔλαμπε ἡ λέξη «ἀκολούθει», ἔφεραν τόν Ἰοῦστο πολύ γρήγορα στούς κόλπους τοῦ Χριστιανισμοῦ.

Ὅταν ἐπέστρεψε στή Ρώμη, βαπτίσθηκε καί διεμοίρασε τά ὑπάρχοντά του στούς φτωχούς. Ἀφοῦ πληροφορήθηκε ὅσα ἔγιναν ὁ Κλαύδιος, κάλεσε τόν Ἰοῦστο καί διά ὑποσχέσεων προσπάθησε νά ἐπαναφέρει αὐτόν στήν εἰδωλολατρεία. Αὐτός ὅμως, ἀφοῦ τόν εὐχαρίστησε γιά τό ἐνδιαφέρον πού ἐπιδείκνυε πρός αὐτόν, τοῦ δήλωσε ἀπερίφραστα ὅτι σέ καμία περίπτωση δέν θά ἀρνιόταν τόν Χριστό. Μετά ἀπό αὐτά ἐστάλη στόν ἡγεμόνα Μαγνέντιο, ὁ ὁποῖος μπροστά στήν ἀκλόνητη ἐμμονή τοῦ Ἰούστου στήν ὁμολογία του πρός τόν Χριστό, τόν ὑπέβαλε σέ σκληρότατα βασανιστήρια. Ἔτσι, μαστιγώθηκε σκληρά μέ βούνευρα, τοποθετήθηκε πάνω στήν κεφαλή του πυρωμένη σιδερένια περικεφαλαία καί ξαπλώθηκε πάνω σέ πυρωμένη σχάρα. Ἡ πίστη ὅμως τοῦ Ἰούστου παρέμεινε φλογερή καί ἀκμαία, περιφρονώντας τίς πληγές καί τά ἐγκαύματα. Ὅταν εἶδε ὁ Μαγνέντιος ὅτι αὐτός παρέμενε ἀμετακίνητος, διέταξε καί ἐρρίφθη μέσα σέ πυρακτωμένη κάμινο, ὅπου βρῆκε τόν μαρτυρικό θάνατο.