Ἡ μνήμη ἀναγράφεται στόν Λαυριωτικό Κώδικα Δ39.

Ὁ χαρακτηρισμός τοῦ βασιλέως Ἰουστινιανοῦ ὡς Νέου ἀναφέρεται στόν ρινότμητο Ἰουστινιανό Β’ (668 – 695, 705 – 711 μ.Χ.), τελευταῖο βυζαντινό αὐτοκράτορα ἀπό τήν δυναστεία τοῦ Ἡρακλείου, ὁ ὁποῖος εἶχε ἐνταφιασθεῖ σέ ναό ἀφιερωμένο στούς Ἀποστόλους Πέτρο καί Παῦλο.

Ἐπί ἡμερῶν του συνῆλθε, τό 692 μ.Χ., ἡ Πενθέκτη Οἰκουμενική Σύνοδος.

Ἡ μνήμη του ἑορτάζεται καί στίς 2 Αὐγούστου.