Ὁ Ἅγιος Φῆλιξ γεννήθηκε στήν Ἀρελάτη τῆς Γαλλίας. Ὁλόκληρο τό λατινικό ὄνομά του εἶναι Magnus Felix Ennodius. Ἔμεινε ὀρφανός καί τά παιδικά του χρόνια τά ἔζησε στήν Παβία μέ μία θεία του. Το 493 μ.Χ., ὕστερα ἀπό ἕνα σύντομο ἀρραβῶνα, πού τόν διέλυσε μέ δική του πρωτοβουλία, χειροτονήθηκε διάκονος ἀπό τόν Ἐπίσκοπο Παβίας Ἅγιο Ἐπιφάνιο († 21 Ἰανουαρίου) καί ἀνέλαβε τήν κατήχηση τῶν νέων, ὥς τό 494 μ.Χ.

Τό 514 μ.Χ., ἐξελέγη Ἐπίσκοπος Παβίας. Μετεῖχε σέ δύο ἀποστολές, τό 515 καί τό 517 μ.Χ., ὕστερα ἀπό ἐντολή τοῦ Ἐπισκόπου Ρώμης Ὀρμίσδα τοῦ Ὁμολογητοῦ († 6 Αὐγούστου) στήν Κωνσταντινούπολη γιά τήν ἐπίλυση τοῦ Ἀκακιανοῦ σχίσματος. Ἡ διπλή αὐτή ἀποστολή δέν εἶχε κανένα θετικό ἀποτέλεσμα. Στήν διαμάχη ἀνάμεσα στόν Πάπα Σύμμαχο καί τόν Ἀντιπάπα Λαυρέντιο τάχθηκε μέ τό μέρος τοῦ πρώτου. Διακρίθηκε γιά τό ὀρθόδοξο φρόνημά του καί τήν συγγραφή.

Ὁ Ἅγιος Φῆλιξ κοιμήθηκε μέ εἰρήνη, τό 521 μ.Χ.