Οἱ Ἅγιοι Παῦλος, Οὐαλεντίνη καί Θέη, ἀδελφοί κατά σάρκα, κατάγονταν ἀπό τήν Αἴγυπτο. Γεννήθηκαν ἀπό γονεῖς εὐσεβεῖς καί εἶναι ἄγνωστο πότε ἄθλησαν. Ὅταν συνελήφθησαν ὡς Χριστιανοί, ὁδηγήθηκαν ἐνώπιον τοῦ ἄρχοντος Διοκαισαρείας Φιρμιλιανοῦ ἀρνούμενοι μέ πνευματική ἀνδρεία νά ἀποκηρύξουν τόν Χριστό καί νά θυσιάσουν στά εἴδωλα. Τότε ὁ ἡγεμόνας διέταξε νά τούς βασανίσουν σκληρά. Ἡ Οὐαλεντίνη καί ἡ Θέη, ἀφοῦ καταξέσχισαν τίς σάρκες τους μέ σιδερένια νύχια καί ἀφαίρεσαν τούς δεξιούς ὀφθαλμούς, ἐρρίφθησαν στήν πυρά καί τελειώθηκαν. Ὁ δέ Παῦλος, ἀφοῦ ὑπέμεινε τά βασανιστήρια, ἀποκεφαλίσθηκε, ἀφοῦ προηγουμένος ἀπηύθυνε λίγες λέξεις στά πλήθη, καλώντας αὐτά νά πιστέψουν στόν Χριστό καί προσευχήθηκε ὑπέρ καταπαύσεως τοῦ διωγμοῦ ἐναντίον τῶν Χριστιανῶν.