Ὁ Ἅγιος Ἀθηναγόρας εἶναι ἕνας ἀπό τούς σπουδαιότερους Ἀπολογητές καί ἐκκλησιαστικούς συγγραφεῖς τοῦ 2^ου αἰῶνος μ.Χ. Ἤκμασε κατά τήν ἐποχή τῶν αὐτοκρατόρων Μάρκου Αὐρηλίου καί Κομμόδου, τήν ἴδια ἐποχή μέ τόν ἕτερο μεγάλο Ἀπολογητή, τόν Ἅγιο Ἰουστῖνο. Ὑπῆρξε φιλόσοφος πού μεταστράφηκε στόν Χριστιανοσμό, ἐνῶ ἡ ἀπολογητική του ἔκφραση ἐκτιμᾶται γιά τήν λογοτεχνική της κομψότητα καί τήν νηφάλια προσέγγιση πρός τόν ἐθνικό κόσμο.

Περί τοῦ βίου τοῦ Ἁγίου Ἀθηναγόρου ὑπάρχουν ἐλάχιστα, κατά βάση αὐτοβιογραφικά στοιχεῖα, πού προκείπτουν ἀπό γραμματεία του, ἡ ὁποία ὅμως εἶναι ἰδιαιτέρως περιορισμένη. Τό πιθανότερο εἶναι νά ἦταν Ἀθηναῖος ἤ ἀπό τήν Ἰωνία, ἀφοῦ δίπλα του μαθήτευσε ὁ Ἅγιος Κλήμης Ἀλεξανδρείας, καθώς φαίνεται ἀπό τό ἔργο του «Στρωματεῖς», καί ὁ ὁποῖος ἀναφέρεται σέ διδάσκαλό του ἀπό τήν Ἰωνία. Μέσα ἀπό τά συγγράμματά του διαβλέπουμε πώς ἀσπάσθηκε τόν Χριστιανισμό ἀπό τόν ἐθνικό βίο μελετώντας τίς Γραφές. Μετά τήν μεταστροφή του ἵδρυσε χριστιανική σχολή ὑψηλοῦ ἐπιπέδου. Διαφαίνεται κράτιστος γνώστης τῶν φιλοσοφικῶν, ἱστορικῶν καί ποιητικῶν δεδομένων τῆς ἐποχῆς του, τά ὁποῖα χρησιμοποιεῖ στήν γραμματεία του μέ ἀποτέλεσμα νά ἀποτελεῖ τόν γλαφυρότερο ἐκκλησιαστικό συγγραφέα τῆς ἐποχῆς του. Ἀπό τό γεγονός αὐτό εἰκάζεται ὅτι πιθανῶς ἄσκησε τό ἐπάγγελμα τοῦ ρήτορος ἤ τοῦ διδασκάλου τῆς ρητορικῆς. Σήμερα τά μοναδικά γνωστά ἔργα τοῦ Ἁγίου Ἀθηναγόρου εἶναι τά δύο σωζόμενα κείμενα αὐτοῦ «Πρεσβεῖα περί Χριστιανῶν» καί «Περί ἀναστάσεως νεκρῶν». Τά ἔργα αὐτά τόν χαρακτηρίζουν στήν ἐκκλησιαστική ἱστορία ὡς χριστιανό φιλόσοφο, ὁ ὁποῖος τελικά μέ τό αὐαίσθητο θεολογικό του κριτήριο πέτυχε νά δώσει ἀκριβεῖς διατυπώσεις σέ καίρια προβλήματα τῆς πίστεως.