Ὁ Ὅσιος Ἰλαρίων τοῦ Τβάλι (Τουλασβίλι) μόναζε στήν Μονή Κακούλι στή νοτιοδυτική Γεωργία τόν 11^ο αἰῶνα μ.Χ.

Στό βιβλίο του ὁ μοναχός Γεώργιος ὁ Νεότερος, γράφει ὅτι ὁ Ὅσιος Ἰλαρίων ζοῦσε ἀσκητικά καί εἶχε πολλές ἀρετές.

Ὁ Ὅσιος Ἰλαρίων ἦταν πνευματικός υἱός τοῦ Γεωργίου τοῦ Νέου ὁ ὁποῖος τόν νουθέτησε νά γίνει λαμπρός συγγραφέας, μεταφραστής καί Θεολόγος.

Ὁ Ὅσιος Ἰλαρίων ἔφυγε ἀπό τήν Μονή Κακούλι καί πῆγε στήν Μονή Τβάλι, κοντά στήν Ἀντιόχεια ὅπου παρέμεινε γιά τό ὑπόλοιπο τῆς ζωῆς του.

Σύμφωνα μέ τόν ἱστορικό – εἰκονογράφο Michael Sabinin, ὁ Ὅσιος Ἰλαρίων ἀναπάυθηκε εἰρηνικά τό ἔτος 1041.