Ἡ Ὁσία Ὀλυμπιάς καταγόταν ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη ἀπό πλούσια καί εὐγενική οἰκογένεια καί ἤκμασε στά χρόνια τοῦ αὐτοκράτορος Θεοδοσίου τοῦ Μεγάλου (379 – 395 μ.Χ.) καί τῶν διαδόχων του, Ἀρκαδίου καί Ὁνωρίου. Ὁ πατέρας της Σεκοῦνδος (ἤ Σέλευκος) κατεῖχε τό ἀξίωμα τοῦ κόμη, ὁ δέ πάππος της Ἀβλάβιος εῑχε διετελέσει ἔπαρχος. Λόγῳ τῆς καταγωγῆς της ἔτυχε ἐπιμελοῦς καί θεοσεβοῦς παιδείας. Ὅταν νυμφεύθηκε τόν ἔπαρχο Κωνσταντινουπόλεως Νευρίδιο, εἶχε τήν ἀτυχία νά τόν χάσει μέσα σέ λίγους μῆνες. Τιμώντας τήν μνήμη του, παρά τίς πιέσεις καί τοῦ ἴδιου τοῦ αὐτοκράτορος Θεοδοσίου, νά ἔλθει σέ δεύτερο γάμο μέ τόν συγγενῆ του Ἐλπίδιο, παρέμεινε σέ χηρεία, φλεγόμενη ἀπό τόν πόθο νά διακονήσει στήν Ἐκκλησία καί ἐπιδόθηκε σέ ἀγαθοεργίες, διαθέτοντας μεγάλα ποσά ἀπό τήν περιουσία της. Ὅταν χειροτονήθηκε ἀπό τόν Πατριάρχη Νεκτάριο Διακόνισσα, διῆγε βίο ἀσκητικό μέ νηστεῖες καί προσευχές. Ἵδρυσε μονή κοντά στό ναό τῆς Ἁγίας Εἰρήνης καί ἔγινε στενή συνεργάτιδα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου στήν διοργάνωση τῶν φιλανθρωπικῶν ἱδρυμάτων του, βοηθούμενη σέ τοῦτο ἀπό τούς συγγενεῖς της Ἐλισάνθια, Μαρτυρία καί Παλλαδία. Γιά τήν ἐπιτυχία τοῦ σκοποῦ αὐτοῦ διέθεσε τεράστια χρηματικά ποσά. Ἡ ἐξορία τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου λύπησε βαθύτατα τήν Ὀλυμπιάδα καί τήν ἔριξε σέ πέλαγος φοβερῆς καί ἐπικίνδυνης ἀθυμίας. Ὅταν πληροφορήθηκε αὐτό ὁ ἱερός Χρυσόστομος, προσπάθησε μέ Ἐπιστολές (σώζονται 17 ἀπό αὐτές) νά τήν ἀπαλλάξει ἀπό τήν ὀδυνηρή αὐτή ψυχική κατάσταση, νουθετώντας καί ἐγκαρδιώνοντας αὐτή. Ἐξ αἰτίας τῆς ἀφοσιώσεώς της στόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο καταδιώχθηκε ἀπό τούς ἐχθρούς αὐτοῦ καί ἰδιαίτερα ἀπό τήν αὐτοκράτειρα Εὐδοξία. Ἐξορίσθηκε κατ’ ἀρχάς στήν Κύζικο, στήν συνέχεια δέ στήν Νικομήδεια, ὅπου καί κοιμήθηκε ὁσιακά, τό 408 μ.Χ. Ἐνταφιάσθηκε στήν μονή τοῦ Ἀποστόλου Θωμᾶ στούς Βρόχθους. Τό ἱερό λείψανό της μετακομίσθηκε στήν μονή, πού ἱδρύθηκε πρός τιμήν τῆς Ὁσίας στήν Κωνσταντινούπολη ἐπί Πατριάρχου Σεργίου (610 – 638 μ.Χ.).

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος δ’. ΤαχΎ προκατάλαβε.

Τόν πλοῦτον σκορπίσασα, τόν σόν τελίῳ νοΐ, Χριστῷ ἠκολούθησας δι’ ἐναρέτου ζωῆς, Ὁσία πανεύφημε· σύ γάρ ἐφεπομένη, τῷ σοφῷ Χρυσοστόμῳ, χρύσεον ὤφθης σκεῦος, τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας· διό σε Ὀλυμπιάς, ὁ Κύριος ἐδόξασε.

Κοντάκιον. Ἦχος δ’. Ἐπεφάνης σήμερον.

Εὐσεβείᾳ λάμψασα καί ἐγκρατείᾳ, τόν Θεόν ἐδόξασας, ἔργοις καί τρόποις ἱεροῖς, Ὀλυμπιάς ἀεισέβαστε· διό τῆς δόξης τῆς ἄνω ἠξίωσαι.

Μεγαλυνάριο.

Χαίροις ἡ Ὁσία Ὀλυμπιάς, ἐναρέτων ἔργων, ὑποτύπωσις ἀληθής· χαίροις ἡ τῶν ἄθλων, καί τῆς ἁγίας δόξης, τῷ θείῳ Χρυσοστόμῳ συγκοινωνήσασα.