Ἡ Ὁσία Εὐπραξία καταγόταν ἀπό τήν Κωνσταντινούπολη καί ἦταν κόρη τοῦ συγκλιτικοῦ Ἀντιόχου, συγγενοῦς τοῦ αὐτοκράτορος Θεοδοσίου τοῦ Μεγάλου. Μετά τόν θάνατο τοῦ πατέρα της, παρελήφθη ἀπό τόν αὐτοκράτορα, ὁ ὁποῖος φρόντισε γιά τήν μόρφωση καί τήν ἀποκατάστασή της. Ἀφοῦ ἔτυχε ἐπιμελέστατης παιδείας, ἀμέσως μόλις ἐνηλικιώθηκε, ἀρραβωνιάσθηκε μέ κάποιον συγκλιτικό. Σέ μία περιοδεία της στήν Αἴγυπτο, συνοδευόμενη ἀπό τήν μητέρα της, ἐπισκέφθηκε γυναικεία μονή τῶν Θηβῶν, καί τόσο θέλχθηκε ἀπό τόν ἀσκητικό καί ἐνάρετο βίο τῶν μοναζοῦσων ἀδελφῶν, ὥστε ἀποφάσισε νά διανύσει καί αὐτή τόν βίο της ἐκεῖ μαζί μέ τίς ὑπόλοιπες μοναχές.

Ἡ μητέρα της ὄχι μόνο δέν ἐναντιώθηκε στήν ἀπόφαση τῆς Εὐπραξίας, ἀλλά ἐπέστρεψε στήν Κωνσταντινούπολη, πούλησε τήν περιουσία της καί, ἀφοῦ ἐπανῆλθε, κατέθεσε τό προϊόν τῆς πωλήσεως στήν μονή, στήν ὁποία παρέμεινε καί ἡ ἴδια, μονάζοντας κοντά στήν κόρη της, στήν ἀγκαλιά τῆς ὁποίας μετά λίγο χρόνο καί πέθανε. Μετά τόν θάνατο τῆς μητέρας της, ἡ Εὐπραξία μετέβη στήν Κωνσταντινούπολη, διαμοίρασε τά λοιπά ὑπάρχοντά της σέ φιλανθρωπικά καί ἐκκλησιαστικά ἱδρύματα, στήν συνέχεια δέ ἐπανῆλθε στό μοναστήρι, ὅπου ἐπιδόθηκε μέ ἀφάνταστο ζῆλο στήν ἀπόκτηση τῆς τελειότητας καί τῶν μοναχικῶν ἀρετῶν. Ἡ φήμη τῆς ἁγιωσύνης καί τῆς θαυματουργικῆς χάρης, μέ τήν οποία προικίσθηκε ἀπό τόν Θεό, προσείλκυσε στή μονή πλῆθος γυναικῶν καί παρθένων, πού ζητοῦσαν τίς σοφές συμβουλές τῆς Εὐπραξίας καί στήριγμα στίς θλίψεις καί τούς πειρασμούς τῆς ζωῆς τους. Ἡ Εὐπραξία παρεῖχε μέ χαρά, στοργή καί σύνεση τήν βοήθεια καί τίς θαυματουργίες της, θεραπεύοντας τίς πάσχουσες ψυχές καί τά ἄρρωστα σώματα. Ἔτσι, ζώντας μέ θεοφιλῆ τρόπο, κοιμήθηκε μέ εἰρήνη, τό ἔτος 413 μ.Χ., μετά ἀπό ὅσιο καί ἐνάρετο ἀσκητικό βίο σαράντα πέντε ἐτῶν.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Ἐκ νεότητος Μῆτερ τόν Χριστόν ἀγαπήσασα, κόσμου τά τερπνά ὑπερεῖδες, καί μνηστῆρα τόν πρόσκαιρον, καί ἤσκησας ἰσάγγελον ζωήν, Ὁσία Εὐπραξία ἐπί γῆς· διά τοῦτο ἐδοξάσθης παρά Χριστοῦ, καί ᾔσχυνας τόν δράκοντα· δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σέ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐκπληροῦντι διά σοῦ ἡμῶν τά αἰτήματα.

Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.

Τήν τῶν παρθένων καλλονήν καί ὑποτύπωσιν

Καί τῶν ὁσίων στηλογράφημα καί σέμνωμα

Τήν Ὁσίαν εὐφημήσωμεν Εὐπραξίαν·

Ἀρετῶν γάρ εὐπραγίαις διαλάμπουσα

Νύμφη ὤφθη τοῦ Σωτῆρος θεοδόξαστος.

ᾟ βοήσωμεν· χαίροις Μῆτερ ἰσάγγελε.

Μεγαλυνάριον.

Χαίροις Εὐπραξία νύμφη Χριστοῦ· χαίροις παρθενίας, καί ἀσκήσεως λαμπηδών· χαίροις ἡ τῆς δόξης, τρυφῶσα τοῦ Κυρίου· ᾧ πρέσβευε σωθῆναι, τούς σέ γεραίροντας.