Ὁ Ὅσιος Ἰάκωβος (Νετσέτωβ) γεννήθηκε στό νησί Οὐναλάσκα, τό ἔτος 1802. Ὁ μέν πατέρας του καταγόταν ἀπό τήν Ρωσσία, ἡ δέ μητέρα του ἀπό τίς Ἀλεούτιους Νήσους. Ἀπό τήν παιδική του ἡλικία ξεχώρισε γιά τήν εὐσέβεια καί τόν ἔνθεο ζῆλο του στήν ἐκκλησιαστική ζωή. Σπούδασε στό Ἐκκλησιαστικό Σεμινάριο τοῦ Ἰρκούτσκ τῆς Σιβηρίας καί λίγο ἀργότερα χειροτονήθηκε ἱερεύς. Τό ἱεραποστολικό ἔργο καί ἡ διακονία του στήν Ἐκκλησία τῆς Ἀλάσκας ἐπί 36 χρόνια ἀναδεικνύουν τά χαρίσματα καί τήν πνευματικότητά του. Περιοδεῖες, κηρύγματα, ταλαιπωρίες, κίνδυνοι, θλίψεις, πειρασμοί κακουχίες, φθόνος. Ποτέ δέν κουράσθηκε, ποτέ δέν ἀγανάκτησε, ποτέ δέν θύμωσε. Ἔτσι, ἀφοῦ διακόνησε τήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ὁ Ὅσιος Ἰάκωβος κοιμήθηκε μέ εἰρήνη, τό ἔτος 1865, στήν πόλη Σίτκα.