Ἡ Ὁσία Ἀνθοῦσα ἔζησε κατά τούς χρόνους τοῦ αὐτοκράτορος Κωνστανίνου Ε’ τοῦ Κοπρώνυμου (741 – 775 μ.Χ.) καί ἦταν θυγατέρα εὐσεβῶν γονέων, τοῦ Στρατηγίου καί τῆς Φεβρωνίας. Ἀπό νεαρά ἡλικία ἀγάπησε τόν μοναχικό βίο καί προσῆλθε στόν ἀσκητή Σισίνιο, ἀπό τόν ὁποῖο ἐκάρη μοναχή καί διδάχθηκε τά τῆς μοναχικῆς πολιτείας ἀσκούμενη στό ἐρημητήριο τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ἡ Ὁσία ἵδρυσε τήν μονή τοῦ Μαντινέου στήν Παφλαγονία μέ τό ναό τῆς Ἁγίας Ἄννης καί ἐννιακόσιες μοναχές.

Στόν καιρό τῆς εἰκονομαχίας, ὁ δυσσεβής αὐτοκράτορας Κωνσταντῖνος ὁ Κοπρώνυμος ἀπέστειλε στήν Ὁσία ἕναν ἀξιωματοῦχο μέ στρατό, γιά νά τήν πείσει μέ βία νά μην προσκυνοῦν τίς ἱερές εἰκόνες. Γι’ αὐτό συνελήφθη ἀπό τούς στρατιῶτες. Μαζί μέ τήν Ὁσία συνέλαβαν καί τόν μοναχό ἀνηψιό της, πού ἦταν ἡγούμενος σέ ἀντρικό μοναστήρι. Άμέσως ἄρχισαν νά μαστιγώνουν τόν μοναχό, τόν ὁποῖο ἡ Ὁσία προέτρεπε καί ἐνίσχυε νά ἐμμείνει πιστός στήν ὁμολογία τῆς πατρώας εὐσέβειας καί νά ὑπομείνει μέ καρτερία τίς βασάνους. Ὅταν εἶδαν ὅτι ὁ ἡγούμενος ἦταν ἑτοιμοθάνατος, τόν ἄφησαν. Στήν συνέχεια ἔδεσαν ἀπό τέσσερα σημεῖα τήν Ὁσία Ἀνθοῦσα καί ἄρχισαν νά τήν μαστιγώνουν μέ ὠμά βούνευρα. Μετά πῆραν τί ἱερές εἰκόνες, τίς ἔβαλαν στήν φωτιά καί πυρίκαυστες τίς ἔθεσαν ἐπάνω στήν αγία της κεφαλή, ἐνῶ κάτω ἀπό τά πόδια της ἔθεσαν ἀναμμένα κάρβουνα. Ἡ Ὁσία, ὅμως, μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ ἔμεινε ἀβλαβής καί γι’ αὐτό ἐξορίσθηκε ἀπό τό μοναστήρι της.

Ἡ Ὁσία Ἀνθοῦσα, μετά σύντομη ἀσθένεια, κοιμήθηκε μέ εἰρήνη.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος πλ. α’. Τόν συνάναρχον λόγον.

Φερωνύμως ὡς δένδρον σεμνή ἐξήνθησας, ἐν διεξόδοις ὑδάτων τῶν τῆς ἀσκήσεως, καί προσήγαγες ἡμῖν καρπόν οὐράνιον, ὁμολογίας ἱερᾶς, καί ὁσίων ἀρετῶν, Ἀνθοῦσα Ὁσία Μῆτερ, καί τῷ Σωτῆρι πρεσβεύεις, ἐλεηθῆναι τάς ψυχάς ἡμῶν.

Κοντάκιον. Ἦχος β’. Τοῖς τῶν αἱμάτων σου.

Τῶν ἀρετῶν σου Ἀνθοῦσα τήν ἄνθησιν, ὁμολογίας ἀγῶσιν ἐφαίδρυνας· ἐντέπυθεν Χριστός σε ἐδόξασεν, θαυματουργίαις ποικίλαις καί χάρισιν, ὁ μόνος ὑπάρχων φιλάνθρωπος.

Μεγαλυνάριον.

Χάριτι Ὁσία ἀσκητικῇ, ἔλαμψας ἐν κόσμῳ καί ἐδόξασας τόν Χριστόν, τῆς ὁμολογίας, τοῖς σκάμμασιν Ἀνθοῦσα· διό ἀντεδοξάσθης, ἀξίως ἔνδοξε.