Ὁ Ἅγιος Ἰωάσαφ διετέλεσε Μητροπολίτης Μόσχας ἀπό τό 1539 μέχρι τό 1542. Τό 1529, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος στήν Λαύρα τοῦ Ἁγίου Σεργίου. Κατά τήν διαμάχη τῶν οἴκων Σουΐσκυ καί Μπέλσκυ γιά τή νομή τῆς ἐξουσίας, στό διάστημα πρίν τήν ἐνηλικίωση τοῦ τσάρου Ἰβάν τοῦ Τρομεροῦ, ὁ Ἰωάσαφ ἐνεπλάκη καί ζήτησε τήν ἀποφυλάκιση τοῦ ἡττημένου βιογιάρου Ἰβάν Μπέλσκυ. Ἔτσι, ἐκθρονίσθηκε ἀπό φανατισμένους ὀπαδούς τοῦ Βασιλείου καί ἔσωσε τήν ζωή του καταφεύγοντας στήν Λαύρα τῆς Ἁγίας Τριάδος. Ἐκεῖ ὅμως τόν συνέλαβαν καί τόν ἐξόρισαν στήν μονή τοῦ Ἁγίου Κυρίλλου τῆς Λευκῆς Λίμνης. Τελικά, ὅταν βασίλευσε ὁ Ἰβάν Δ’, ἐπέστρεψε στήν Λαύρα, ὅπου ἀπεβίωσε τό 1555 ἤ 1556 καί ἐνταφιάσθηκε στόν ναό τῆς Ἁγίας Τριάδος τῆς Λαύρας τοῦ Ἁγίου Σεργίου.