Ἡ μνήμη τοῦ Ὁσίου Δανιήλ, τιμᾶται τήν 7^η Ἀπριλίου ὅπου καί ὁ βίος του:

Ὁ Ὅσιος Δανιήλ, κατά κόσμον Δημήτριος, γεννήθηκε μεταξύ τῶν ἐτῶν 1459 – 1460 στό Περεγιασλάβλ – Ζελέσκϊυ τῆς Ρωσίας ἀπό εὐσεβεῖς καί φιλόθεους γονεῖς, τόν Κωνσταντίνο καί τὴν Θεοδοσία, ἡ ὁποία ἀργότερα ἔγινε μοναχή μὲ τὸ ὄνομα Θέκλα. Ἀπό μικρή ἡλικία διδάχθηκε τά τῆς μοναχικῆς πολιτείας κοντά στόν ἡγούμενο τῆς μονῆς Νικίτσκϊυ τοῦ Περεγιασλάβλ, Ἰωνᾶ. Ἔγινε μοναχός στή μονή τοῦ Ὁσίου Παφνουτίου (Μπορόβσκι) καί τήν πνευματική του ζωὴ καθοδήγησε ὁ Ἅγιος Λεύκιος τοῦ Βολοκολάμσκ πού τιμᾶται τήν ἴδια ἡμέρα (7 Ἀπριλίου).

Ὅταν ὁ Ὅσιος Δανιήλ ἐπέστρεψε στήν γενέτειρά του, ἀφιέρωσε τόν ἑαυτό του στούς φτωχούς καί τόν ἐνταφιασμό τῶν ἀστέγων. Στή συνέχεια ἵδρυσε μονή κοντά στό κοιμητήριο τῆς πόλεως καί κοιμήθηκε μὲ εἰρήνη τό ἔτος 1540.

Ἡ Ἐκκλησία τιμᾶ, ἐπίσης, τήν μνήμη του στίς 30 Δεκεμβρίου.