Ὁ Ὅσιος Ναζάριος γεννήθηκε στήν Ρωσσία, τό 1735, στό χωριό Ἄνοσοφ. Ἀπό τή νεότητά του διακρίθηκε γιά τήν εὐσέβειά του καί ἀγάπησε τόν μοναχικό βίο. Τό 1760, κείρεται μοναχός στή μονή τοῦ Σάρωφ καί χειροτονεῖται ἱερέας, τό 1776. Ἔζησε ἀπομονωμένος στά δάση τοῦ Σάρωφ καί ἔφθασε σε ὕψη πνευματικῆς τελειότητας. Τό 1782, ὁ Μητροπολίτης Ἁγίας Πετρουπόλεως Γαβριήλ κάλεσε τόν Ὅσιο νά ἀναλάβει ὡς ἡγούμενος τήν μονή τοῦ Βάλαμο, πού ἐκείνη τήν ἐποχή ἦταν σέ παρακμή. Στά εἴκοσι χρόνια τῆς πνευματικῆς του καθοδήγησης τό μοναστήρι ἀνοικοδομήθηκε καί ἤκμασε τόσο στήν ὀρθόδοξη πνευματικότητα, πού ἀποκλήθηκε «Ἄθως τοῦ Βορρᾶ».

Ὁ Ὅσιος Ναζάριος κοιμήθηκε μέ εἰρήνη, τό 1809.