Ἡ εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Τρυφερῆς, ἀνῆκε στόν Ὅσιο Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ καί ἦταν ἡ εἰκόνα πού εἶχε στό κελλί του. Ἦταν πολλά τά θαύματα που διετέλεσε ὁ Ὅσιος, με τήν βοήθεια τῆς Θεοτόκου καί πολλοί ἄρρωστοι γίνονταν καλά ἀπό τό λαδάκι τοῦ καντηλιοῦ πού ἄναβε μπροστά στήν Ἁγία εἰκόνα. Ὁ Ὅσιος Σεραφείμ τοῦ Σάρωφ, ἐκοιμήθη, ἐνῶ προσευχόταν μπροστά στήν εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Τρυφερῆς, τό ἔτος 1833.

Μετά τήν κοίμηση τοῦ Ὁσίου Σεραφείμ, ὁ ἡγούμενος τῆς μονῆς Σάρωφ διέταξε νά στείλουν τήν εἰκόνα στην μονή τοῦ Ντιβέγιεβο.

Ὅταν ἡ πομπή ἔφθασε στό παρεκκλήσι τοῦ Ντιβέγιεβο, ὁ πρωτοπρεσβύτερος ἀφαίρεσε τήν εἰκόνα ἀπό τήν θήκη της καί τήν ἔδωσε στόν Ἐπίσκοπο Ἰννοκέντιο, με τήν ὁποία εὐλόγησε ὅλους τούς παρευρισκόμενους.

Ὁ Ἀρχιμανδρίτης Σωφρόνιος Τσιτσαγώφ εἰδική Ἀκολουθία πρός τιμής τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Τρυφερῆς, καθώς καί δύο Ἀκαθίστους, οἱ ὁποῖοι διατηρούνται μέχρι σήμερα. Ὁ ἕνας ἀπό αὐτούς, γράφθηκε ἀπό τίς μοναχές τοῦ Ντεβέγιεβο καί ὁ ἄλλος ἀπό τόν Μητροπολίτη Σέργιο Σταργκορόντσκϊυ πού ἦταν ἐπικεφαλῆς τῆς Ἐπισκοπῆς Νίζνϊυ Νόβγκοροντ.

Εἶναι ἀξιοσημείωτο ὅτι στήν εἰκόνα αὐτή ἡ Θεοτόκος ἀπεικονίζεται χωρίς τό παιδί της, τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό.

Κατά τίς δύσκολες ἐποχές τῆς ἀθεΐας, τήν εἰκόνα προστάτεψαν οἱ μοναχές τῆς μονῆς τοῦ Ντιβέγιεβο, ἀκόμα καί μετά τήν  διάλυση τῆς μονῆς, πού τήν πῆραν μαζί τους στό Μούρωμ και ἀργότερα ἕνας ἱερέας τῆς Μόσχας πού τήν φύλαξε ἀπό τά βάρβαρα χέρια.

Σήμερα, ἡ εἰκόνα βρίσκεται στήν ἐκκλησία Βλαντιμίρσκαγια τοῦ Πατριαρχείου καί μιά φορά τόν χρόνο, κατά τήν διάρκεια τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς, μεταφέρεται στόν Καθεδρικό ναό Θεοφανείων, καί παραμένει κατά τήν διάρκεια τῆς Πατριαρχικῆς Θείας Λειτουργίας.