Ἡ Ἁγία Σεραφείμα ἤ Σεραπία δέν ἀναφέρεται στούς Συναξαριστές, ἀλλά στό Ρωμαϊκό Μαρτυρολόγιο. Καταγόταν ἀπό τήν Ἀντιόχεια καί ἔζησε στήν Ρώμη ἐπί αὐτοκράτορος Ἀδριανοῦ (117 – 138 μ.Χ.). Ὅταν ἡ Ἁγία Σεραφείμα συνελήφθη, τήν διέταξαν νά θυσιάσει στά εἴδωλα καί νά τιμήσει αὐτά. Ἡ Ἁγία ἀρνήθηκε καί ὁ μισόκαλος διάβολος ἔβαλε στόν λογισμό τῶν βασανιστῶν της νά ἀποπειραθοῦν νά τῆς στερήσουν τήν παρθενική τιμή. Τότε ἡ Ἁγία προσευχήθηκε στόν Θεό καί Ἄγγελος Κυρίου τήν προστάτευσε θέτοντας τήν ἀσπίδα του πρό τῆς Ἁγίας. Οἱ βασανιστές ἔπεσαν ἐπί γῆς μέ παραλυμένα τά μέλη τους. Ἡ Ἁγία καί πάλι προσευχήθηκε στόν Κύριο νά ἀποκαταστήσει τήν ὑγεία τῶν πολεμίων της καί ἐκεῖνοι ὄντως  ἐγέρθηκαν καί ὁμολόγησαν, ὅτι εἶδαν Ἄγγελο νά προτάσσει τήν ἀσπίδα του καί νά τούς ἐμποδίζει νά πλησιάσουν τήν Ἁγία. Ἡ ὁμολογία ὅμως αὐτή δέν ἔκαμψε καθόλου τήν άγριότητα τῶν βασανιστῶν, οἱ ὁποιοι, πορωμένοι στήν καρδιά, ὑπέβαλαν τήν Ἁγία Σεραφείμα σέ φρικτά μαρτύρια. Τήν ἔκαψαν ζωντανή, ἐνῶ τήν κτυποῦσαν ἀνελέητα μέ πασσάλους, καί στό τέλος ἀπέκοψαν τήν τιμία κεφαλή αὐτῆς.