Ὁ Ἅγιος Ἱερομάρτυς Παγκράτιος καταγόταν ἀπό τήν Ἀντιόχεια καί ἄθλησε στά ἀποστολικά χρόνια. Σέ νεαρή ἡλικία ἐπισκέφθηκε μέ τούς γονεῖς του τά Ἱεροσόλυμα ὅπου ἔλαβε καί τό θεῖο Βάπτισμα. Ἀφοῦ γνωρίσθηκε μέ τόν Ἀπόστολο Πέτρο, μετά τόν θάνατο τῶν γονέων του, ἀκολούθησε αὐτόν ὡς βοηθός στήν Ἀντιόχεια καί στήν Κιλικία, ὅπου συνάντησε τόν Ἀπόστολο Παῦλο, ἀπό τόν ὁποῖο καί χειροτονήθηκε Ἐπίσκοπος τῆς Ταυρομενίας στήν Σικελία.

Κατά τήν μετάβαση στήν ἐπισκοπή του προσείλκυσε στήν χριστιανική πίστη τούς ναύκληρους τοῦ πλοίου ἐπάνω στό ὁποῖο ἐπέβαινε, τόν Λυκαονίδη καί τόν Ρωμύλο. Ἡ Ἀποστολική του δράση στήν Ταυρομενία, ὑπῆρξε ἰδιαίτερα καρποφόρος. Ἔτσι, μετά τά φωτισμένα κηρύγματα καί τά θαύματά τους  προσείλκυσε στόν Χριστό πλῆθος εἰδωλολατρῶν, ὅπως καί τόν ἴδιο τόν ἡγεμόνα τῆς περιοχῆς Βονιφάτιο, ὁ ὁποῖος καί βοήθησε τόν Παγκράτιο στήν διάδοση τοῦ Εὐαγγελίου.

Κάθε ἡμέρα κτίζονταν νέοι ναοί, γκρεμίζονταν τά εἴδωλα καί οἱ κάτοικοι τῆς Ταυρομενίας καί τῶν γύρω περιοχῶν ἀσπάζονταν ὅλοι μαζί τόν Χριστιανισμό καί βαπτίζονταν. Ἡ θεοφιλής αὐτή δράση τοῦ Παγκρατίου, ὅπως ἦταν φυσικό, ἐξήγειρε τούς φανατικούς εἰδωλολάτρες καί ἰδίως τούς Ἰουδαίους, ἀπό τήν τάξη τῶν ὁποίων πολλούς εἶχε ἀποσπάσει καί εἶχε φέρει στήν ἀληθινή πίστη τοῦ Χριστοῦ, ὥστε μία ἡμέρα ἐπιτέθηκαν ἐναντίον του καθ’ ὁδόν καί τόν ἐφόνευσαν μέ πέτρες καί μαχαίρια.

Ἀπολυτίκιον. Ἦχος γ'. Θείας πίστεως.

Κράτος ἔνθεον, ἠμφιεσμένος, ἐκ τῆς χάριτος, τοῦ Κορυφαίου, Ἀποστόλων ζηλωτής ἐχρημάτισας· καί ταῖς ῥοαῖς τῶν αἱμάτων Παγκράτιε, τήν ἱεράν διπλοΐδα ἐφοίνιξας. Πάτερ Ὅσιε Χριστόν τόν Θεόν ἱκέτευε, δωρήσασθαι ἡμῖν τό μέγα ἔλεος.

Κοντάκιον. Ἦχος γ’. Ἡ Παρθένος σήμερον.

Εἰληφώς Παγκράτιε, ὡς Ἀποστόλων ὁμόπνους, τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τάς μυστικάς ἐνεργείας, ἔλαμψας, θεογνωσίαν τοίς ἐν τῇ Δύσει· ἤλασας, τῆς ἀθεΐας τήν σκοτομήνην, καί νομίμως ἐναθλήσας, πρός φέγγος ἤρθης, τῆς ἀνεσπέρου ζωῆς.

Μεγαλυνάριον.

Κράτει Παντοκράτορος κραταιῷ, δαιμόνων τό κράτος, ἐξενεύρισας ἰσχυρῶς καί θαυμάτων κράτει, κρατήσας τῶν ἐν πλάνῃ, Παγκράτιε ἐν κράτει, Μαρτύρων ἔστεψαι.