|
|
|
13 ΙΟΥΛΙΟΥ
|
Σύναξις Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ
|
|
|
|
Νά, σύν τοίς ἄλλοις, πώς ἡ Ἐκκλησία ὑμνεῖ τόν ἀρχάγγελο Γαβριήλ σ’ αὐτή τή γιορτή του: «Θρόνω παριστάμενος τῆς τρισηλίου Θεότητας καί πλουσίως λαμπόμενος, ταίς θείαις λαμπρότησι, ταίς ἐκπεμπομέναις, ἀπαύστως ἐκεῖθεν, τούς ἐπί γῆς χαρμονικῶς, χοροστατοῦντας καί εὐφημούντας σε, παθῶν ἀχλύος λύτρωσαι, καί φωτισμῷ καταλάμπρυνον, Γαβριήλ Ἀρχιστράτηγε, πρεσβευτά τῶν ψυχῶν ἡμῶν. Τῶν ἀσωμάτων λειτουργῶν ὡς πρωτεύων, τό πρό αἰώνων ὁρισθέν ὄντως μέγα, σύ Γαβριήλ πεπίστευσαι μυστήριον, τόκον τόν ἀπόρρητ ...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Ὁ Ὅσιος Στέφανος ὁ Σαββαΐτης
|
|
|
|
Ὁ Ὅσιος
Στέφανος γεννήθηκε στή Δαμασκό το 725 μ.Χ.Τόν
πατέρα του τόν ἔλεγαν Θεόδωρο Μανσούρ καὶ ἦταν ἀδελφός τοῦ Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ
Δαμάσκηνου († 4 Δεκεμβρίου).Σέ ἡλικία
δώδεκα ἐτῶν παρελήφθη ἀπό τόν θεῖο του
στή Λαύρα τοῦ Ἁγίου Στεφάνου καί ἐκπαιδεύτηκε ἐπιμελῶς ἀπό αὐτόν ἀφοῦ ἔγινε
τέλειος γνώστης τῶν διατάξεων καί τῶν Κανόνων τῆς μοναχικῆς πολιτείας.Στή Λαύρα
αὐτή παρέμεινε γιά εἴκοσι τρία χρόνια, ἔπειτα ὅμως ἀποσύρθηκε στήν ἔρημο, ὅπου
ἀσκητεύοντας μέ αὐστηρότητα, ἠσχολεῖτο μέ τήν πο ...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Ὁ Ἅγιος Μαρτύριος ὁ Ἐπίσκοπος Γορτύνης
|
|
|
|
Ὁ Ἅγιος
Μαρτύριος, Ἐπίσκοπος Γορτύνης, ἔλαβε μέρος στήν Δ’ Οἰκουμενική Σύνοδο τῆς
Χαλκιδόνος, τό 451 μ.Χ., μαζί μέ τούς Κρῆτες Ἐπισκόπους, Κνωσσοῦ Γεννάδιο,
Λάμπης Δημήτριο, Συβρίτου Κύριλλο, Ἀπολλωνιάδος Εὐσέβιο, Ἐλευθερνῶν Εὐφράτη καί
τόν Πρεσβύτερο Χρυσόγονο «ἐπέχοντα τόν τόπον Παύλου Κατάνων».
Κοιμήθηκε
μέ εἰρήνη.
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Ὁ Ἅγιος Ἀνάκλητος ὁ Ἐπίσκοπος Ρώμης
|
|
|
|
Ὁ Ἅγιος
Ἀνάκλητος ἤ Κλῆτος ἦταν ἀπό τήν Ἑλλάδα καί διετέλεσε Ἐπίσκοπος Ρώμης κατά τά
ἔτη 76 – 88 μ.Χ.
Μαρτύρησε
ἐπί αὐτοκράτορος Δομιτιανοῦ (81 – 96
μ.Χ.)
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Ὁ Ἅγιος Ἰουλιανός ὁ Ἐπίσκοπος Κενομάνου
|
|
|
|
Ὁ Ἅγιος
Ἰουλιανός, Ἐπίσκοπος Κενομάνου, ἀπεστάλλη νά κηρύξει τό Εὐαγγέλιο στήν περιοχή
τοῦ Κενομάνου τῆς Γαλλίας ἀπό τόν Ἀπόστολο Πέτρο.
Ὁρισμένοι
πιστεύουν ὅτι πρόκειται γιά τόν Σίμωνα τόν λεπρό, ὁ ὁποῖος βαπτίσθηκε καί ἔλαβε
τό ὄνομα Ἰουλιανός. Ὁ Τριαδικός Θεός τοῦ δώρισε τό χάρισμα τῆς θαυματουργίας.
Ἔτσι πολλοί κατέφευγαν πρός αὐτόν, γιά νά ἀκούσουν τόν λόγο τῆς ἀλήθειας καί νά
θεραπευθοῦν ἀπό σωματικές καί ψυχικές ἀσθένειες.
Ἀφοῦ
διακόνησε τό ποίμνιό του μέ πιστότητα καί ἀφοσίωση, κοιμ ...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
|
Ἡ Ἁγία Σιρία ἡ Μάρτυς ἡ ἐκ Κουρδιστάν
|
|
|
|
Δέν
ἔχουμε λεπτομέρειες γιά τόν βίο καί τό μαρτύριο τῆς Ἁγίας.
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
|
Ἡ Ὁσία Σάρρα
|
|
|
|
Ἡ Ὁσία
Σάρρα ἀγάπησε τόν Χριστό καί ἀκολούθησε τήν μοναχική ὁδό. Ἔγινε μοναχή καί
ἔφθασε σέ ὕψη πνευματικῆς τελειότητος. Ἀγωνιζόταν καί βίαζε τόσο τήν ὕπαρξή της,
ὥστε, ἐνῶ ἔμενε κοντά σέ ἕνα ποτάμι ἐπί ἑξῆντα χρόνια, ποτέ δέν κοίταξε τόν
ποταμό. Τήν συμβουλεύονταν πολλοί ἐρημίτες καί γέροντες.
Κάποτε
τήν ἐπισκέφθηκαν δύο μεγάλοι ἀναχωρητές ἀπό τήν περιοχή τοῦ ὄρους Πηλουσίου μέ
τήν πρόθεση νά τήν ταπεινώσουν. Ὅταν συνάντησαν τήν Ἁγία, τῆς εἶπαν: «Πρόσεχε, μην ὑπερηφανευθεῖ ὁ λογισμός σου
κα ...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Οἱ Ἅγιοι Οἱ Ἅγιοι Ἠλιόφωτοι οἱ Ὁσιομάρτυρες οἱ ἐν Κύπρῳ
|
|
|
|
Στοιχεῖα
γιά τούς Ἁγίους Ὁσιομάρτυρες ἦλθαν στό φῶς ἀπό τήν βυζαντινή ἀσματική Ἀκολουθία
τους, πού ἐντοπίσθηκε σέ Σιναϊτικό χειρόγραφο τοῦ 11ου αἰῶνος (Κώδ. Sin. Gr. 627).
Ὁ Ὅσιος
Ἡλιόφωτος, καθώς καί οἱ συνασκητές του, Ὅσιοι Αὐξουθένιος, Ἐπαφρόδιτος καί
Εὐσθένιος, κατάγονταν ἀπό την Φοινίκη τῆς Παλαιστίνης, ἤκμασαν δέ κατά τόν 5ο
αἰῶνα. Τυγχάνοντες ἀνδρεῖοι καί ρωμαλέοι, κατετάγησαν στόν στράτευμα τοῦ
αὐτοκράτορος Θεοδοσίου Β’ τοῦ Μικροῦ (408 – 450 μ.Χ.). Ἡ Ρωμαϊκή αὐτοκρατορία
διεξήγαγε τό ...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Ὁ Ἅγιος Εὐγένιος ὁ Ἐπίσκοπος Καρθαγένης
|
|
|
|
Ὁ Ἅγιος
Εὐγένιος ἐξελέγη Ἐπίσκοπος Καρθαγένης τό ἔτος 48 μ.Χ. Ἀγωνίσθηκε ὡς Ὁμολογητής
τῆς πίστεως γιά τήν ἑδραίωση τῆς πίστεως καί κατά τῶν αἱρετικῶν Ἀρειανῶν.
Καταδικάσθηκε σέ θάνατο, ἀλλά ἡ καταδίκη μετατράπηκε σέ ἐξορία. Ἔτσι ὁ Ἅγιος
μετέβη στήν Βιέννη, ὅπου ἔκτισε μοναστήρι καί ἐκεῖ, μετά ἀπό θεοφιλῆ ἄσκηση,
κοιμήθηκε μέ εἰρήνη, τό 505 μ.Χ.
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Ἡ Ἁγία Γολινδούχ ἡ Περσίδα πού μετονομάσθηκε Μαρία
|
|
|
|
Ἡ Ἁγία
Μάρτυς Γολινδούχ καταγόταν ἀπό τήν Περσία καί ἄθλησε στά χρόνια τοῦ
αὐτοκράτορος Μαυρικίου (582 – 602 μ.Χ.) καί βασιλέως τῶν Περσῶν Χοσρόου (590 –
628 μ.Χ.). Σύζυγος τοῦ ἀρχιμάγου, ἀκολούθησε καί αὐτή τήν θρησκεία τῶν Περσῶν,
ὅταν ἐξ αἰτίας ὀπτασίας πού εἶδε μεταστράφηκε, ἀσπάσθηκε τόν Χριστιανισμό καί
ἀφοῦ βαπτίσθηκε ἔλαβε τό ὄνομα Μαρία. Ὅταν τό ἀνακάλυψε αὐτό ὁ σύζυγός της, τήν
κατήγγειλε στόν Χοσρόη, ὁ ὁποῖος διέταξε τήν σύλληψη καί τόν ἐγκλεισμό της στό φρούριο Λήθη, ὅπου πα ...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
|
Ὁ Ἅγιος Κωνσταντῖνος ὁ Νεομάρτυρας ὁ τελειωθεῖς ἐν Ζιλάβα
|
|
|
|
Ὁ Ἅγιος
Νεομάρτυς Κωνσταντῖνος (Ὀπριζάν) γεννήθηκε, τό 1921, στό Ὀνέστι –Μπακάου τῆς
Ρουμανίας. Ἦταν προικισμένος μέ φιλοσοφικό καί ποιητικό ταλέντο καί σπούδασε
στήν γερμανική πόλη Φράϊμπουργκ κοντά στόν μεγάλο φιλόσοφο Μάρτιν Χάϊντεγκερ.
Συνελήφθη ἀπό τό ὁλοκληρωτικό ἀθεϊστικό καθεστώς, ἐπειδή ἀγαποῦσε τόν Χριστό,
στό Κλούζ τῆς Ρουμανίας, τό 1948.
Στό
Πιτέστι, στήν Γκέρλα, στήν Τζιλάβα, ὁ Νεομάρτυς Κωνσταντῖνος ὑπέφερε φρικτά
βασανιστήρια μέ μεθόδους ἀκραίας σκληρότητας πού στολίζουν τήν ἱ ...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Ὁ Ἅγιος Ὀνησίφορος
|
|
|
|
Πότε
γεννήθηκε καί ἤκμασε ὁ Ἅγιος Ὀνησίφορος, δυστυχῶς δέν γνωρίζουμε. Αὐτό πού
γνωρίζουμε εἶναι πώς γεννήθηκε στή Βασιλίδα τῶν πόλεων, τήν πρωτεύουσα «τῆς πάλαι ποτέ διαλαμψάσης» Βυζαντινῆς
μας Αὐτοκρατορίας, τήν Κωνσταντινούπολη. Οἱ γονεῖς του ἦσαν ἄνθρωποι πολύ
εὐσεβεῖς καί ἐνάρετοι, μά καί πολύ πλούσιοι καί εἶχαν τιμηθεῖ ἀπό τούς τότε
ἄρχοντες καί βασιλεῖς μέ πολλές τιμές καί ἀξιώματα. Παρά τήν ξεχωριστή ὅμως
τούτη προβολή τους, οἱ ἄνθρωποι αὐτοί ἔμειναν μέχρι τέλους πιστοί καὶ ταπεινοί.
...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
Ὁ Ὅσιος Νικόδημος τῆς Τισμάνα
|
|
|
|
Ὁ Ὅσιος
Νικόδημος γεννήθηκε στό Πρίλεπ τῆς νότιας Σερβίας το 1320 μ.Χ. ἀπό Ἕλληνα
πατέρα καί Σερβίδα μητέρα, συγγενή τοῦ δεσπότη Λαζάρου.
Νέος
ἀσκήθηκε στό Ἅγιον Ὄρος καί συνδέθηκε μέ τόν ἡσυχαστή Πατριάρχη Φιλόθεο Κόκκινο
(† 11 Ὀκτωβρίου), τόν Γρηγόριο Παλαμᾶ († 14
Νοεμβρίου), τόν ἁγιογράφο Πανσέληνο καί τόν αὐτοκράτορα Ἰωάννη Κατακουζηνό.
Ἔμαθε ζωγραφική καί καλλιγραφία. Ἔζησε στίς Μονές Ρωσικοῦ καί Χιλανδαρίου, τῆς
ὁποίας καί ἔγινε ἡγούμενος. Ὡς ἡγούμενος εἶχε περίπου ἐκατό μοναχούς, Ἕλλη ...
|
|
περισσότερα...
|
|
|
|
|
|
|
|